Το 11ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ τελείωσε. Οι ευθύνες των παρατάξεων που κάνανε την ανατροπή το 2009 να δώσουνε λύση στη συγκρότηση του Προεδρείου, ώστε να παγιωθεί η πλειοψηφία που διαμορφώθηκε στο 9ο Συνέδριο, διατηρήθηκε στο 10ο και συντηρήθηκε στο 11ο, είναι τώρα μεγάλες. Το εντυπωσιακό ποσοστό της Ενωτικής Ακαδημαϊκής Πρωτοβουλίας και οι θέσεις που κατέλαβε στη Διοικούσα Επιτροπή και την Εκτελεστική Γραμματεία, θα ενισχύσουν μεν την ανανεωτική πτέρυγα, δεν αρκούν όμως για να συγκροτήσουν ένα ανανεωτικό Προεδρείο χωρίς πρώτα να τα βρουν μεταξύ τους οι τρεις «μεγάλοι» που διοίκησαν την ΠΟΣΔΕΠ από το 2009 μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό και οι ευθύνες τους αυτή τη φορά είναι ιστορικές. Ήδη, οι κακοί χειρισμοί τους στο 11ο Συνέδριο χάλασαν τη γιορτή που δικαιούνταν οι ανανεωτικές δυνάμεις μετά την οριστική επικράτησή τους στο Συνέδριο αυτό και την ενίσχυσή τους με καινούργιες προτάσεις, όπως αυτή της Πρωτοβουλίας.
Οι ιστορικές παρατάξεις της ανανέωσης θα πρέπει να προσέξουν να μην απογοητεύσουν τους συναδέλφους που τους στήριξαν και πάλι σε μια δύσκολη πολιτική και ακαδημαϊκή συγκυρία, υψώνοντας ένα απροσπέλαστο τείχος στην αντεπίθεση των αντιδραστικών δυνάμεων και εμποδίζοντας την ανακατάληψη της ΠΟΣΔΕΠ από ένα σχήμα που συγκροτήθηκε για τις περιστάσεις, πρόθυμο να συνεργαστεί με οποιονδήποτε για να το πετύχει. Οι ιστορικές παρατάξεις της ανανέωσης θα πρέπει να γνωρίζουν πως υπόκεινται και οι ίδιες στο νόμο της ανανέωσης. Η ΑΣΚΕΥ το επιχείρησε, αλλά δεν έπεισε. Την επόμενη φορά, μπορεί και πρέπει να το καταφέρει. Οι δυο άλλες, ΚΙΠΑΝ και ΑΡΜΕ, λειτουργούν ακόμη με τη δυναμική της ώθησης που τους προσέδωσαν συνάδελφοι όπως εμείς το 2009, όταν συσπειρωθήκαμε γύρω τους για να προκαλέσουμε τη μεγάλη ανατροπή. Η ώθηση εκείνη εξαντλήθηκε φέτος.
Για να ενισχυθεί εκ νέου η ανανεωτική δυναμική, χρειάζονται νέες προτάσεις, νέα σχήματα και νέοι άνθρωποι. Αυτό, νομοτελειακά, θα γίνει στο επόμενο Συνέδριο. Μέχρι τότε, όμως, η ευθύνη των τριών ανανεωτικών δυνάμεων να προστατεύσουν την ΠΟΣΔΕΠ από την αδρανοποίηση και την εξουδετέρωση που θέλουν να της επιβάλουν οι αντιδραστικές δυνάμεις, αφού στο μεταξύ απέτυχαν να την ανακαταλάβουν, είναι τεράστια. Καλά θα κάνουν να την αναλάβουν στο ακέραιο, διαφορετικά θα υποστούν ιστορική καταδίκη το 2015. Να προσέξουν, λοιπόν, και την υστεροφημία τους και να προετοιμάσουν τα διάδοχα σχήματα, αξιοποιώντας προτάσεις όπως αυτή της Πρωτοβουλίας, που κατάφερε μια μικρή επανάσταση στο Πανεπιστήμιό της. Γιατί άραγε; Το κέντρο θα πρέπει να αναρωτηθεί. Εάν κατεβαίναμε περισσότερο επιθετικοί στο Συνέδριο, σήμερα θα ήμασταν ρυθμιστές της κατάστασης. Δεν θελήσαμε, όμως, να προκαλέσουμε, πέρα από την αυτοπροστασία μας που φροντίσαμε να διασφαλίσουμε για να μην απογοητεύσουμε τους νέους ψηφοφόρους μας πίσω στο ΑΠΘ, επειδή το μέλλον είναι μπροστά μας.Τέλος, από την ανανεωτική πτέρυγα θα πρέπει να προκύψουν οι όροι και να αναδυθούν οι εκφραστές της νέας αντιπαράθεσης. Οι αντιδραστικές δυνάμεις και οι μάχες χαρακωμάτων που δίναμε μαζί τους, θα πρέπει κάποια στιγμή να κλειστούν στο χρονοντούλαπο της θλιβερής ιστορίας των χειρότερων χρόνων του πανεπιστημιακού συνδικαλισμού. Η μεγαλύτερη συμβολή των ανανεωτικών δυνάμεων σε αυτό το στάδιο είναι η διασφάλιση των συνθηκών της διάδοχης κατάστασης που πρέπει να ετοιμάσουν. Δεν αρκεί μόνο να έχεις προσφέρει. Κάποια στιγμή πρέπει να ξέρεις και να φεύγεις χωρίς ν' αφήνεις πίσω σου συντρίμμια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.