γιατί δεν απεργούμε

....................

Στις 20 Μαϊου πέρυσι, είχαμε αποφασίσει και τότε να μην απεργήσουμε για τους λόγους που εξηγούσαμε εδώ. Οι λόγοι αυτοί δεν εξέλειπαν, συνάδελφοι. Η παρούσα συγκυρία εμφανίζει πολλές ομοιότητες με τη δραματική κατάσταση στην οποία βρισκόταν η χώρα την περασμένη άνοιξη.

Σήμερα, πολλά συνδικάτα καλούν και πάλι τα μέλη τους σε απεργία για να απαλλαγούμε από το Μνημόνιο και να γυρίσουμε στην παλιά καλή προ ΔΝΤ εποχή. Η ΠΟΣΔΕΠ μας ζητά επίσης να κινητοποιηθούμε για την υπεράσπιση του (ήδη ελαττωμένου λόγω περικοπών) μισθού μας, αλλά και για δίκαια ασφαλώς αιτήματα, όπως ο διορισμός των εκλεγμένων μελών ΔΕΠ και η μη εφαρμογή του κανόνα 5:1 στα Πανεπιστήμια. Δεν θα συμμετάσχουμε σε αυτή την κινητοποίηση, παρότι μας έχουν θίξει οικονομικά τα μέτρα, παρότι οι μισθοί μας είναι από τους μικρότερους στην Ευρώπη και παρότι τα αιτήματα της ΠΟΣΔΕΠ δεν είναι συντεχνιακά.

Η απόφασή μας αυτή βασίζεται στην άποψη ότι την ώρα της κρίσης δεν μπορούμε να λέμε «η κρίση δεν με αφορά, ας πληρώσουν οι άλλοι», ούτε μπορούμε να κρατάμε όμηρο την κοινωνία απαιτώντας να πληρώσουν τον μισθό μας οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι που δεν μπορούν να πιέσουν κανέναν και που βρίσκονται στη χειρότερη θέση από όλους.

Η απόφασή μας βασίζεται και στην πεποίθηση ότι από την κρίση θα βγούμε με περισσότερη και καλύτερη δουλειά, και όχι με συνεχείς και αδιέξοδες κινητοποιήσεις, με περισσότερη αλληλεγγύη και όχι με συντεχνιακούς εκβιασμούς για υπεράσπιση προνομίων. Μετά από μακρά περίοδο σπουδών και μετά από δεκαετίες προσφοράς στην Παιδεία και την Έρευνα, βλέπουμε ότι οι μισθοί μας είναι λιγότερο από το μισό του «πλαφόν» που ορίστηκε για τις ΔΕΚΟ, για το οποίο οι εκεί εργαζόμενοι απεργούν. Και για λόγους αξιοπρέπειας, λοιπόν, εκτός των άλλων, δεν μπορούμε να απεργήσουμε μαζί τους.

.