Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Για τη νέα παρεμπόδιση λειτουργίας της Συγκλήτου

.
Την ημέρα των εκλογών του ΕΣΔΕΠ, για μια ακόμη φορά, ομάδες φοιτητών εισέβαλαν στη συνεδρίαση της Συγκλήτου και παρεμπόδισαν τη λειτουργία της. Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ σκοπεύει να θέσει το θέμα στο πλαίσιο του νέου Δ.Σ. του ΕΣΔΕΠ, που δεν έχει συγκροτηθεί ακόμη, προκειμένου να γίνει προς όλους σαφής η εκπεφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών ΔΕΠ του Πανεπιστημίου μας ότι η συστηματική παρεμπόδιση της λειτουργίας του εκλεγμένου θεσμικού οργάνου αυτοδιοίκησης του Πανεπιστημίου μας, δηλαδή της Συγκλήτου, δεν γίνεται πλέον ανεκτή, αλλά και για να συζητηθούν προτάσεις σχετικά με τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων αντιμετώπισης τέτοιων πρακτικών.
.

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Για το εκλογικό αποτέλεσμα

.
Στις σημερινές εκλογές του ΕΣΔΕΠ ψήφισαν 465 συνάδελφοι. Θέλουμε να σταθούμε στο γεγονός ότι η αύξηση της συμμετοχής σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές φτάνει στο 50% και αποτελεί τη μεγαλύτερη συμμετοχή στα εκλογικά χρονικά του ΕΣΔΕΠ. Θέλουμε να πιστεύουμε πως η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ υπήρξε ο καταλύτης αυτής της επιτυχίας.

Θέλουμε να σταθούμε ακόμη στο γεγονός πως ένα μεγάλο μέρος συναδέλφων εμπιστεύτηκαν για πρώτη φορά μια ανεξάρτητη και ακαδημαϊκή φωνή και κατέστησαν την ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ δεύτερη δύναμη. Πιστεύουμε δε ότι κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό πολυ περισσότερων συναδέλφων.

Η Παράταξή μας θέλει να ευχαριστήσει από βάθους καρδιάς όλους αυτούς που την πλαισίωσαν και την στήριξαν. Όσους και όσες μας εμπιστεύτηκαν και μας τίμησαν με την ψήφο τους. Όσους και όσες δίστασαν να τολμήσουν μαζί μας, αλλά στάθηκαν δίπλα μας μέχρι το τέλος. Σε όλους αυτούς, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και να δεσμευτούμε απέναντί τους πως δεν θα διαψεύσουμε τις προσδοκίες τους.

Βέβαια, αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα, καθώς ο στόχος για τη συμμετοχή του συνόλου των μελών ΔΕΠ του Πανεπιστημίου μας δεν επιτεύχθηκε. Το τείχος της δυσπιστίας που έχει υψωθεί εδώ και πολλά χρόνια, δεν επέτρεψε στους περισσότερους και τις περισότερες από μας να συμμετάσχουν.

Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ δεσμεύεται να εργαστεί με όλες της τις δυνάμεις, αλλά και να συνεργαστεί με τις άλλες παρατάξεις, για την υπέρβαση αυτής της κρίσης εμπιστοσύνης και για την κινητοποίηση όλων των μελών ΔΕΠ πάνω στο στόχο της αναβάθμισης του Πανεπιστημίου μας και της μεταρρύθμισης της Ανώτατης Δημόσιας Παιδείας στη χώρα μας. Στην κατέυθυνση της συμμετοχής όλων των συναδέλφων στη λήψη των αποφάσεων που μας αφορούν.


.


Εκλογικά Αποτελέσματα

.
Τα επίσημα αποτελέσματα των σημερινών εκλογών έχουν ως εξής (σε παρένθεση αναφέρονται τα αποτελέσματα των προηγουμένων εκλογών):

ΓΙΑ Δ.Σ. ΤΟΥ ΕΣΔΕΠ

Ψήφισαν: 465 (312)
Άκυρα: 2 (1)
Λευκά: 4 (4)

Συσπείρωση Πανεπιστημιακών: 168 ψήφοι, 3 έδρες (102, 3)
Πανεπιστημιακή Συμπαράταξη: 113 ψήφοι, 2 έδρες (-----, --)
Ενιαία Κίνηση Πανεπιστημιακών: 88 ψήφοι, 2 έδρες (110, 3)
ΔΗμοκρατική ΠΑνεπιστ. Κίνηση: 70 ψήφοι, 1 έδρα (74, 2)
Πανεπιστημιακή Αλληλεγγύη: 20 ψήφοι, 1 έδρα (21, 1)

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΟΣΔΕΠ

Ψήφισαν: 465 (312)
Άκυρα: 1 (1)
Λευκά: 5 (3)

Συσπείρωση Πανεπιστημιακών: 161 ψήφοι, 11 αντιπροσώπους (118, 8)
Πανεπιστημιακή Συμπαράταξη: 103 ψήφοι, 6 αντιπροσώπους (-----, --)
Ενιαία Κίνηση Πανεπιστημιακών: 103 ψήφοι, 7 αντιπροσώπους (97, 6)
ΔΗμοκρατική ΠΑνεπιστ. Κίνηση: 68 ψήφοι, 5 αντιπροσώπους (69, 5)
Πανεπιστημιακή Αλληλεγγύη: 24 ψήφοι, 2 αντιπροσώπους (24, 2)
.

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Εκλογική Διακήρυξη

.
Εμείς, τα μέλη ΔΕΠ του ΑΠΘ που κατεβαίνουμε στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο της Πανεπιστημιακής Συμπαράταξης, πήραμε την πρωτοβουλία να εκτεθούμε με έναν και μοναδικό σκοπό: να προβάλλουμε σε συνδικαλιστικό επίπεδο απόψεις, που πιστεύουμε πως απηχούν τη μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων μας. Αυτές που συζητάμε κατ' ιδίαν μεταξύ μας και συμφωνούμε, αλλά που δημόσια χάνουν το στίγμα τους πίσω από ξύλινες τοποθετήσεις και παραταξιακές σκοπιμότητες, που τα ΜΜΕ αναμεταδίδουν ως δήθεν «θέσεις των πανεπιστημιακών».

Η Πανεπιστημιακή Κοινότητα απαξιώνεται ολοένα και περισσότερο στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας. Έχουμε χρέος να αποκαταστήσουμε στον ελληνικό λαό, στους φοιτητές μας και στους γονείς τους την εικόνα του Πανεπιστημιακού Δασκάλου. Για την κατάσταση της ανώτατης παιδείας σήμερα, έχουμε κι εμείς τις ευθύνες μας. Δεν είμαστε μόνοι εμείς υπεύθυνοι, τουναντίον. Όμως, έχουμε χρέος να αναλάβουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί.

Διαχρονικά η Πολιτεία μάς ανέθεσε να διαχειριστούμε το Πανεπιστήμιό μας. Είναι λυπηρό ότι σήμερα, ενώ μεταξύ μας οι περισσότεροι συμφωνούμε στις διαπιστώσεις των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε και στις αλλαγές που επειγόντως χρειαζόμαστε, δεν παίρνουμε τις πρωτοβουλίες που χρειάζεται για ν' αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις που καθημερινά βιώνουμε μέσα στο ίδιο μας το σπίτι και στη κοινωνία. Επιτακτική ανάγκη είναι να δώσουμε λύσεις σε φλέγοντα ζητήματα, που απειλούν την ίδια την υπόσταση της ανώτατης δημόσιας παιδείας στη χώρα μας:

α) το πρόβλημα της απρόσκοπτης και ελεύθερης άσκησης της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας και διακίνησης των ιδεών μέσα στους ανασφαλείς πλέον χώρους δουλειάς μας, τους οποίους η συντεταγμένη Πολιτεία αδυνατεί να προστατεύσει, αφήνοντας σ' εμάς ένα έργο που είτε δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε ν' αναλάβουμε οι ίδιοι.

β) το πρόβλημα της διασφάλισης της ποιότητας των σπουδών που παρέχουμε και της προστασίας της διεθνούς αξίας των πτυχίων που χορηγούμε, σ' ένα ανταγωνιστικό διεθνοποιημένο περιβάλλον στο οποίο και πρέπει και μπορούμε να διακριθούμε, παρέχοντας στους φοιτητές και τις φοιτήτριές μας τα εφόδια που χρειάζονται για ν' αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις.

γ) το πρόβλημα της βελτιστοποίησης της χρήσης των διαθέσιμων πόρων και της διασφάλισης της απαραίτητης πρόσθετης χρηματοδότησης που χρειαζόμαστε για να εξακολουθήσουμε να παρέχουμε στα παιδιά μας ένα επίπεδο και μια ποιότητα σπουδών, που θα σέβονται τις αξίες και το πολιτισμικό μας υπόβαθρο (παιδεία), αλλά και θα τα εξοπλίζουν με όλα εκείνα τα μέσα που έχουν ανάγκη ν' αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις της σύγχρονης Κοινωνίας της Γνώσης (εκπαίδευση).

Εμείς, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και εμπλεκόμενοι, δεν έχουμε μέχρι σήμερα καταφέρει να διαμορφώσουμε τη δική μας κοινή θέση για την αναβάθμιση της Ανώτατης Παιδείας και να την επιβάλλουμε στην πολιτική εξουσία, με αποτέλεσμα να έρχονται οι κυβερνήσεις να νομοθετούν (τις περισσότερες φορές άστοχα) κι εμείς μετά να περιοριζόμαστε - στην καλύτερη περίπτωση - ν' ασκούμε κριτική, αφήνοντας κάποιους να στέλνουν στην κοινωνία το παραπλανητικό μήνυμα ότι τίποτα δεν θέλουμε να αλλάξει.

Εμείς, δεσμευόμαστε να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της συγκρότησης μιας κοινής θέσης για την αναβάθμιση και τη μεταρρύθμιση της Ανώτατης Παιδείας, που επείγει και εκκρεμεί. Αρχίζοντας από το δικό μας Πανεπιστήμιο κι από μάς τους ίδιους, χωρίς αποκλεισμούς, αλλά και χωρίς ιδεοληψίες και στερεότυπα, όπως απαιτεί η Κοινή Λογική και ο Ορθός Λόγος. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι το δημόσιο Πανεπιστήμιο έχει τις εσωτερικές δυνάμεις να ανατρέψει την σημερινή εικόνα.

Έτσι θα πορευτούμε συνδικαλιστικά και, γι’ αυτό, θα ενθαρρύνουμε έναν ευρύτατο διάλογο, μέσα από την ελεύθερη συγκρότηση σωμάτων μελών ΔΕΠ σε όλες τις Σχολές, ώστε από τις δικές μας συλλογικότητες, να φτάσουμε σ' ένα ευρύτατο consensus για να το προωθήσουμε σε κεντρικό επίπεδο. Ελλείψει γνήσιου συνδικαλισμού στους κόλπους μας, έχουμε μετατρέψει τα διοικητικά όργανα του Πανεπιστημίου σε συνδικαλιστική αρένα. Αυτό πρέπει αυτονόητα να αλλάξει. Και πρέπει να τ' αλλάξουμε εμείς πρώτα, ώστε να ενθαρρυνθούν μετά και τα παιδιά ν' αναπτύξουν ένα δικό τους, γνήσιο, συνδικαλισμό, απελευθερωμένο από τα παραταξιακά βαρίδια, που είναι συχνά και δικά μας.

Οι πανεπιστημιακοί που αγαπούν τη δουλειά τους είναι αναγκασμένοι να την κάνουν σε ολοένα και πιο αντίξοες συνθήκες. Θέλουμε να ζούμε σ' ένα Πανεπιστήμιο που να το χαιρόμαστε, να το νοιώθουμε δικό μας, να το πονάμε. Και να κάνουμε και τους φοιτητές μας να το δουν σαν σπίτι τους, που σήμερα το θεωρούν ξένο, ένα αναγκαστικό πέρασμα για ν' αποκτήσουν ένα χαρτί αμφίβολης αξίας για την αποκατάστασή τους, που τους γεμίζει άγχος και πυροδοτεί αρνητικές συμπεριφορές.

Για να γίνουν όλα αυτά, πολλά πρέπει να αλλάξουν στο Πανεπιστήμιο. Πρέπει να δείξουμε στην κοινωνία ότι οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι είναι πρωτοπόροι και όχι μέρος της κρίσης· με στόχο ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό, κύτταρο επιστημονικής αριστείας, πρότυπο εκπαιδευτικής λειτουργίας και ελεύθερης διακίνησης ιδεών.

Εδώ και χρόνια οι ίδιες παρατάξεις, οι ίδιες πολιτικές, τα ίδια πρόσωπα έχουν καταδικάσει τα συνδικαλιστικά μας όργανα σε μαρασμό και απαξίωση. Αυτό είναι επιζήμιο και πρέπει να αλλάξει. Πρέπει εμείς να το αλλάξουμε. Οι 2.700 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι του ΑΠΘ, ας θέσουμε στον εαυτό μας ένα ερώτημα: θα εξακολουθήσουμε να επιτρέπουμε να μας εκπροσωπούν αυτοί που δεν μας εκφράζουν; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε έχουμε μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσουμε: Να συμμετάσχουμε μαζικά στις εκλογικές διαδικασίες.

Για όλα αυτά ζητάμε την εμπιστοσύνη σας στις εκλογές της 28-01-2009 και την συμπαράταξή σας μετά τις εκλογές στο δύσκολο δρόμο της αναζήτησης κοινής θέσης· για το Πανεπιστήμιό μας και την Ανώτατη Δημόσια Παιδεία στη χώρα μας.
.

Ψηφοδέλτιο

.
Υποψήφιοι για το Δ.Σ. του ΕΣΔΕΠ και το 9ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ:

Παναγιώτης ΓΚΛΑΒΙΝΗΣ
Χρήστος ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ
Ορέστης ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ
Τίνα ΚΡΟΝΤΗΡΗ
Πέτρος ΜΠΟΥΓΙΟΥΚΛΗΣ
Νιόβη ΠΑΥΛΙΔΟΥ

Υποψήφιοι για την Εξελεγκτική Επιτροπή του ΕΣΔΕΠ:

Μίλτος ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ
Άγγελος ΣΤΕΡΓΙΟΥ
Γιάννης ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ
.

Φίλες και φίλοι

.
Τάχετε ακούσει. Τα ίδια και τα ίδια. Τώρα, σας τα ξαναλένε. Τούτη τη φορά, όμως, έχετε λύση. Μην επενδύσετε στην αποχή. Το χρωστάτε στον εαυτό σας.

Στηρίξτε το ψηφοδέλτιο της δικής σας νίκης.

Η Νιόβη, η Τίνα, ο Παναγιώτης, ο Πέτρος, ο Ορέστης, ο Χρήστος ... είμαστε εσείς. Σταθείτε δίπλα μας και θα δείτε. Κι όταν όλα τελειώσουν, θ' αναρωτηθείτε σαν τον Μπρεχτ: «...αυτό ήτανε λοιπόν?» Τόσο μόνο ήθελε?

Τόσο μόνο θέλει...
.

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Μπροστά στην κάλπη

.
Αγαπητοί και αγαπητές συνάδελφοι,

Μας γνωρίσατε τα τελευταία δύο χρόνια μέσα από τις πρωτοβουλίες που πήραμε για την αναβάθμιση και τη μεταρρύθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου και από τους αγώνες μας για ακαδημαϊκή αξιοπρέπεια. Η συγκρότηση του ψηφοδελτίου μας, οι παρεμβάσεις μας, ακόμη και τα λάθη μας, έγιναν δημόσια, στο φως της ημέρας. Δεν έχουμε κανέναν μηχανισμό πίσω μας για να στηριχτούμε. Το ψηφοδέλτιο μας δεν πρόσκειται σε καμία πολιτική παράταξη και έχει ως μοναδικό σημείο αναφοράς την ακαδημαϊκή μας ιδιότητα. Μπροστά στις αυριανές εκλογές θέλουμε να σας θυμίσουμε μόνον την πρώτη και την τελευταία παράγραφο της εκλογικής μας διακήρυξης:

«Εμείς, τα μέλη ΔΕΠ του ΑΠΘ που κατεβαίνουμε στις εκλογές της 28-01-2009 για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. στον ΕΣΔΕΠ και την εκλογή αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, πήραμε την πρωτοβουλία να εκτεθούμε, με έναν μοναδικό σκοπό: να προβάλλουμε σε συνδικαλιστικό επίπεδο απόψεις, που πιστεύουμε πως απηχούν τη μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων μας. Αυτές που συζητάμε κατ’ ιδίαν μεταξύ μας και συμφωνούμε, αλλά που δημόσια χάνουν το στίγμα τους πίσω από ξύλινες τοποθετήσεις και παραταξιακές σκοπιμότητες, που τα ΜΜΕ αναμεταδίδουν ως δήθεν «θέσεις των πανεπιστημιακών».
. . . . .

»Εδώ και χρόνια, οι ίδιες παρατάξεις, οι ίδιες πολιτικές, τα ίδια πρόσωπα έχουν καταδικάσει τα συνδικαλιστικά μας όργανα σε μαρασμό και απαξίωση. Αυτό είναι επιζήμιο και πρέπει να αλλάξει. Οι 2.700 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι του ΑΠΘ πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας ένα ερώτημα: θα εξακολουθήσουμε να επιτρέπουμε να μας «εκπροσωπούν» αυτοί που δεν μας εκφράζουν; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε μας μένει μία επιλογή: να συμμετέχουμε όλοι και όλες στις εκλογικές διαδικασίες.»

Το υπόλοιπο κείμενο θα το βρείτε στην Εκλογική μας Διακήρυξη.

Στο Πανεπιστήμιό μας τα τελευταία χρόνια, η συμμετοχή των μελών ΔΕΠ στις διαδικασίες αυτές ήταν μόλις 12%, πολύ χαμηλότερη και από τον, ήδη χαμηλό, εθνικό μέσο όρο του 25% περίπου. Πρώτη μας προτεραιότητα η μεγάλη αύξηση της συμμετοχής στις αυριανές εκλογές. Σας καλούμε, λοιπόν, όλους και όλες να πάρετε μέρος στην αυριανή διαδικασία.

Αν πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρχει μια ανεξάρτητη φωνή στον ΕΣΔΕΠ, στηρίξτε την ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΑΠΘ.

.

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Ποιός φοβάται την ηλεκτρονική δημοκρατία?

.
Η τεχνολογία μάς παρέχει σήμερα αξιόπιστα εργαλεία ελεύθερης και δημοκρατικής έκφρασης, των οποίων δεσμευόμαστε να προτείνουμε τη χρήση αν εκλεγούμε στο Δ.Σ. του ΕΣΔΕΠ, ώστε ο καθένας μας ν' αποκτήσει πρόσβαση σ' έναν ουσιαστικό διάλογο πάνω στα φλέγοντα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε, προσδίδοντας με τον τρόπο αυτό μαζικότητα στην εκπροσώπηση της πραγματικής πλειοψηφίας εντός της Πανεπιστημιακής μας Κοινότητας.

Η διατύπωση παράλληλων απόψεων από Παρατάξεις με παρωχημένες μεθόδους εκλογικής ανάδειξης και συλλογικής λειτουργίας, οι εκπρόσωποι των οποίων δεν πείθονται ποτέ, από κανέναν και για τίποτε, δεν είναι πλέον πρόσφορη σ' ένα χώρο σαν το Πανεπιστήμιο του 21ου αιώνα.

Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε πως, για να μην αναρωτιέμαστε κάθε φορά "ποιά είν' η γνώμη των Πανεπιστημιακών", υπάρχουν σήμερα τα μέσα εκείνα που επιτρέπουν και την ευρύτατη ανταλλαγή απόψεων πάνω σε καίρια θέματα, και την λήψη αποφάσεων μέσα από ηλεκτρονικές ψηφοφορίες πάνω σε τέτοια θέματα.
.

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Δελτίο Τύπου

.
Μια νέα πρωτοβουλία μελών ΔΕΠ στο ΑΠΘ επιχειρεί να ταράξει τα νερά των εκλογών της 28-1-2009 για την ανάδειξη των εκπροσώπων των Πανεπιστημιακών. Πρόκειται για ανθρώπους χωρίς συνδικαλιστικό παρελθόν και σχετική εμπειρία, που θεωρούν ότι το σημαντικότερο κοινό σημείο τους είναι η επιδίωξη του αυτονόητου και της κοινής λογικής, τα οποία έχουν υποφέρει πολύ τα τελευταία χρόνια μέσα στα πανεπιστήμια. Επιδιώκουν να ξεπεραστεί το τέλμα ενός συλλόγου ΕΣΔΕΠ, που απωθεί σε τέτοιο βαθμό τα μέλη του, ώστε μόνον 300 περίπου να εκλέγουν τους εκπροσώπους μιας κοινότητας 2.700 καθηγητών! Πιστεύουν ότι η μαζικότητα στις εκλογές είναι αυτή που θα οδηγήσει σε μια εκπροσώπηση που θα αντανακλά τις απόψεις της πραγματικής πλειοψηφίας των πανεπιστημιακών δασκάλων. Η «Πανεπιστημιακή Συμπαράταξη» επιδιώκει να αλλάξει τους συσχετισμούς και στην κεντρική εκπροσώπηση στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων ΔΕΠ (ΠΟΣΔΕΠ). Η προσπάθεια αυτή προέρχεται από μια ευρύτερη κίνηση που εκδηλώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια και στο ΑΠΘ, αναζητώντας τρόπο ενίσχυσης της έκφρασης της κοινής λογικής και του αυτονόητου στα ακαδημαϊκά πράγματα.

Κεντρική θέση της «Πανεπιστημιακής Συμπαράταξης» αποτελεί η αναγνώριση του μεριδίου ευθύνης που αναλογεί στους καθηγητές για τη σημερινή κατάσταση στην Ανώτατη Παιδεία. Σκοπός της είναι η διαμόρφωση – μέσα από συλλογικές διαδικασίες που δεν λειτουργούν σήμερα – μιας κοινής θέσης της Πανεπιστημιακής Κοινότητας της χώρας πάνω σε προβλήματα όπως:

α) αυτό της απρόσκοπτης και ελεύθερης άσκησης της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας και διακίνησης των ιδεών μέσα στους χώρους των ΑΕΙ, τους οποίους η συντεταγμένη Πολιτεία αδυνατεί να προστατεύσει, αφήνοντας στα ίδια τα ΑΕΙ ένα έργο που είτε δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αναλάβουν.

β) αυτό της διασφάλισης της ποιότητας των σπουδών και της προστασίας της διεθνούς αξίας των πτυχίων σ' ένα ανταγωνιστικό διεθνοποιημένο περιβάλλον, στο οποίο και πρέπει και μπορούν τα ελληνικά ΑΕΙ να διακριθούν, παρέχοντας στους φοιτητές τους τα εφόδια που χρειάζονται για ν' αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις.

γ) αυτό της βελτιστοποίησης της χρήσης των διαθέσιμων πόρων και της διασφάλισης της απαραίτητης πρόσθετης χρηματοδότησης που χρειάζονται για να παράσχουν στoυς φοιτητές ένα επίπεδο και μια ποιότητα σπουδών, που θα τους κάνει να σέβονται τις αξίες και το πολιτισμικό μας υπόβαθρο (παιδεία), αλλά και θα τους εξοπλίζει με όλα εκείνα τα μέσα που έχουν ανάγκη για ν' αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις της σύγχρονης Κοινωνίας της Γνώσης (εκπαίδευση).

Οι Πανεπιστημιακοί, αναφέρει η Εκλογική Διακήρυξη Δέσμευσης και Υπευθυνότητας της Πανεπιστημιακής Συμπαράταξης, «δεν έχουμε μέχρι σήμερα καταφέρει να διαμορφώσουμε τη δική μας κοινή θέση για την αναβάθμιση της Ανώτατης Παιδείας και να την επιβάλλουμε στην πολιτική εξουσία, με αποτέλεσμα να έρχονται οι κυβερνήσεις να νομοθετούν (τις περισσότερες φορές άστοχα) κι εμείς μετά να περιοριζόμαστε - στην καλύτερη περίπτωση - να ασκούμε κριτική, αφήνοντας κάποιους να στέλνουν στην κοινωνία το παραπλανητικό μήνυμα ότι τίποτα δεν θέλουμε να αλλάξει».

Η «Πανεπιστημιακή Συμπαράταξη ΑΠΘ» πιστεύει ότι η κάθοδός της στις εκλογές της 28-1-2009 θα είναι επιτυχής μόνον αν κινητοποιηθεί η συντριπτική πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ του ΑΠΘ, που μέχρι σήμερα απέχει, μη βρίσκοντας πεδίο έκφρασης στην υπάρχουσα συνδικαλιστική εκπροσώπηση. Αν η πλειοψηφία αυτή δεν κατεβεί να ψηφίσει, θα μείνουμε στα ίδια, «τα χθεσινά, τα βαρετά εκείνα»...
.

D όπως Debate

.
Η «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ» χαιρετίζει το ενδιαφέρον που ήδη εκδηλώθηκε σχετικά με την πρότασή της για τη διεξαγωγή debate μεταξύ των εκπροσώπων των Παρατάξεων που κατεβαίνουν στις εκλογές της 28-1-2009 και αναμένει την τοποθέτηση όλων των ενδιαφερομένων.

Εμείς, όταν λέμε debate (όλοι γνωρίζουμε τί σημαίνει), το εννοούμε. Παράλληλοι μονόλογοι, διακηρύξεις και λογίδρια είναι, πιστεύουμε, αντιπαραγωγικά και δεν προσθέτουν απολύτως τίποτα.
.

paideia-gr

.
Ευχαριστούμε το http://paideia-gr.blogspot.com/ για τη δημοσίευση της εκλογικής μας πρωτοβουλίας στο blog της. Ενημερώνουμε όσους και όσες ενδιαφέρονται ότι το παραπάνω blog ξεκίνησε μια ηλεκτρονική ψηφοφορία για το θέμα του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Χαιρετίζουμε το ότι καταγράφονται στις εναλλακτικές επιλογές όλες οι σχετικές θέσεις.
.

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Πρόταση για debate

.
Μέλη ορισμένων Παρατάξεων που κατεβαίνουν στις εκλογές του ΕΣΔΕΠ έχουν εξαπολύσει επιθέσεις εναντίον μας μέσα από την μηχανή επικοινωνίας με e-mail των μελών ΔΕΠ του ΑΠΘ (dialogos). Εμείς, τους αντιπροτείνουμε να προσέλθουν, με τους εκπροσώπους όλων των Παρατάξεων που κατεβαίνουν στις εκλογές του ΕΣΔΕΠ, σε μια συζήτηση τύπου debate στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ την ερχόμενη Τρίτη, παραμονή των εκλογών.
.

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Συντονιστική Επιτροπή

.
Παναγιώτης Γκλαβίνης, Νομική Σχολή
Χρήστος Ελευθεριάδης, Σχολή Θετικών Επιστημών
Ορέστης Καλογήρου, Σχολή Θετικών Επιστημών
Τίνα Κροντήρη, Φιλοσοφική Σχολή
Νιόβη Παυλίδου, Πολυτεχνική Σχολή
.

Εκλογική Διακήρυξη Δέσμευσης και Υπευθυνότητας


Εμείς, τα μέλη ΔΕΠ του ΑΠΘ που κατεβαίνουμε στις εκλογές της 28-1-2009 για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. στον ΕΣΔΕΠ και την εκλογή αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, πήραμε την πρωτοβουλία να εκτεθούμε με έναν και μοναδικό σκοπό: να προβάλλουμε σε συνδικαλιστικό επίπεδο απόψεις, που πιστεύουμε πως απηχούν τη μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων μας. Αυτές που συζητάμε κατ' ιδίαν μεταξύ μας και συμφωνούμε, αλλά που δημόσια χάνουν το στίγμα τους πίσω από ξύλινες τοποθετήσεις και παραταξιακές σκοπιμότητες, που τα ΜΜΕ αναμεταδίδουν ως δήθεν «θέσεις των πανεπιστημιακών».

Η Πανεπιστημιακή Κοινότητα απαξιώνεται ολοένα και περισσότερο στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας. Έχουμε χρέος να αποκαταστήσουμε στον ελληνικό λαό, στους φοιτητές μας και στους γονείς τους την εικόνα του Πανεπιστημιακού Δασκάλου. Για την κατάσταση της ανώτατης παιδείας σήμερα έχουμε κι εμείς τις ευθύνες μας. Δεν είμαστε μόνοι εμείς υπεύθυνοι, τουναντίον. Όμως, τώρα έχουμε χρέος να αναλάβουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί.

Διαχρονικά η Πολιτεία μάς ανέθεσε να διαχειριστούμε το Πανεπιστήμιό μας. Είναι λυπηρό ότι σήμερα, ενώ μεταξύ μας οι περισσότεροι συμφωνούμε στις διαπιστώσεις των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε και στις αλλαγές που επειγόντως χρειαζόμαστε, δεν παίρνουμε τις πρωτοβουλίες που χρειάζεται για ν' αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις που καθημερινά βιώνουμε μέσα στο ίδιο μας το σπίτι και στη κοινωνία. Επιτακτική ανάγκη είναι να δώσουμε λύσεις σε φλέγοντα ζητήματα, που απειλούν την ίδια την υπόσταση της ανώτατης δημόσιας παιδείας στη χώρα μας:

α) το πρόβλημα της απρόσκοπτης και ελεύθερης άσκησης της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας και διακίνησης των ιδεών μέσα στους ανασφαλείς πλέον χώρους δουλειάς μας, τους οποίους η συντεταγμένη Πολιτεία αδυνατεί να προστατεύσει, αφήνοντας σ' εμάς ένα έργο που είτε δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε ν' αναλάβουμε οι ίδιοι.

β) το πρόβλημα της διασφάλισης της ποιότητας των σπουδών που παρέχουμε και της προστασίας της διεθνούς αξίας των πτυχίων που χορηγούμε, σ' ένα ανταγωνιστικό διεθνοποιημένο περιβάλλον στο οποίο και πρέπει και μπορούμε να διακριθούμε, παρέχοντας στους φοιτητές και τις φοιτήτριές μας τα εφόδια που χρειάζονται για ν' αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις.

γ) το πρόβλημα της βελτιστοποίησης της χρήσης των διαθέσιμων πόρων και της διασφάλισης της απαραίτητης πρόσθετης χρηματοδότησης που χρειαζόμαστε για να εξακολουθήσουμε να παρέχουμε στα παιδιά μας ένα επίπεδο και μια ποιότητα σπουδών, που θα σέβονται τις αξίες και το πολιτισμικό μας υπόβαθρο (παιδεία), αλλά και θα τα εξοπλίζουν με όλα εκείνα τα μέσα που έχουν ανάγκη ν' αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις της σύγχρονης Κοινωνίας της Γνώσης (εκπαίδευση).

Εμείς, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και εμπλεκόμενοι, δεν έχουμε μέχρι σήμερα καταφέρει να διαμορφώσουμε τη δική μας κοινή θέση για την αναβάθμιση της Ανώτατης Παιδείας και να την επιβάλλουμε στην πολιτική εξουσία, με αποτέλεσμα να έρχονται οι κυβερνήσεις να νομοθετούν (τις περισσότερες φορές άστοχα) κι εμείς μετά να περιοριζόμαστε - στην καλύτερη περίπτωση - ν' ασκούμε κριτική, αφήνοντας κάποιους να στέλνουν στην κοινωνία το παραπλανητικό μήνυμα ότι τίποτα δεν θέλουμε να αλλάξει.

Εμείς, δεσμευόμαστε να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της συγκρότησης μιας κοινής θέσης για την αναβάθμιση και τη μεταρρύθμιση της Ανώτατης Παιδείας, που επείγει και εκκρεμεί. Αρχίζοντας από το δικό μας Πανεπιστήμιο κι από μάς τους ίδιους, χωρίς αποκλεισμούς, αλλά και χωρίς ιδεοληψίες και στερεότυπα, όπως απαιτεί η Κοινή Λογική και ο Ορθός Λόγος. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι το δημόσιο Πανεπιστήμιο έχει τις εσωτερικές δυνάμεις να ανατρέψει την σημερινή εικόνα.

Έτσι θα πορευτούμε συνδικαλιστικά και, γι’ αυτό, θα ενθαρρύνουμε έναν ευρύτατο διάλογο, μέσα από την ελεύθερη συγκρότηση σωμάτων μελών ΔΕΠ σε όλες τις Σχολές, ώστε από τις δικές μας συλλογικότητες, να φτάσουμε σ' ένα ευρύτατο consensus για να το προωθήσουμε σε κεντρικό επίπεδο. Ελλείψει γνήσιου συνδικαλισμού στους κόλπους μας, έχουμε μετατρέψει τα διοικητικά όργανα του Πανεπιστημίου σε συνδικαλιστική αρένα. Αυτό πρέπει αυτονόητα να αλλάξει. Και πρέπει να τ' αλλάξουμε εμείς πρώτα, ώστε να ενθαρρυνθούν μετά και τα παιδιά ν' αναπτύξουν ένα δικό τους, γνήσιο, συνδικαλισμό, απελευθερωμένο από τα παραταξιακά βαρίδια, που είναι συχνά και δικά μας.

Οι πανεπιστημιακοί που αγαπούν τη δουλειά τους είναι αναγκασμένοι να την κάνουν σε ολοένα και πιο αντίξοες συνθήκες. Θέλουμε να ζούμε σ' ένα Πανεπιστήμιο που να το χαιρόμαστε, να το νοιώθουμε δικό μας, να το πονάμε. Και να κάνουμε και τους φοιτητές μας να το δουν σαν σπίτι τους, που σήμερα το θεωρούν ξένο, ένα αναγκαστικό πέρασμα για ν' αποκτήσουν ένα χαρτί αμφίβολης αξίας για την αποκατάστασή τους, που τους γεμίζει άγχος και πυροδοτεί αρνητικές συμπεριφορές.

Για να γίνουν όλα αυτά, πολλά πρέπει να αλλάξουν στο Πανεπιστήμιο. Πρέπει να δείξουμε στην κοινωνία ότι οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι είναι πρωτοπόροι και όχι μέρος της κρίσης· με στόχο ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό, κύτταρο επιστημονικής αριστείας, πρότυπο εκπαιδευτικής λειτουργίας και ελεύθερης διακίνησης ιδεών.

Εδώ και χρόνια οι ίδιες παρατάξεις, οι ίδιες πολιτικές, τα ίδια πρόσωπα έχουν καταδικάσει τα συνδικαλιστικά μας όργανα σε μαρασμό και απαξίωση. Αυτό είναι επιζήμιο και πρέπει να αλλάξει. Πρέπει εμείς να το αλλάξουμε. Οι 2.700 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι του ΑΠΘ, ας θέσουμε στον εαυτό μας ένα ερώτημα: θα εξακολουθήσουμε να επιτρέπουμε να μας εκπροσωπούν αυτοί που δεν μας εκφράζουν; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε έχουμε μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσουμε: Να συμμετάσχουμε μαζικά στις εκλογικές διαδικασίες.

Για όλα αυτά ζητάμε την εμπιστοσύνη σας στις εκλογές της 28-01-2009 και την συμπαράταξή σας μετά τις εκλογές στο δύσκολο δρόμο της αναζήτησης κοινής θέσης· για το Πανεπιστήμιό μας και την Ανώτατη Δημόσια Παιδεία στη χώρα μας.
.