Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Εκλογική Διακήρυξη Δέσμευσης και Υπευθυνότητας


Εμείς, τα μέλη ΔΕΠ του ΑΠΘ που κατεβαίνουμε στις εκλογές της 28-1-2009 για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. στον ΕΣΔΕΠ και την εκλογή αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, πήραμε την πρωτοβουλία να εκτεθούμε με έναν και μοναδικό σκοπό: να προβάλλουμε σε συνδικαλιστικό επίπεδο απόψεις, που πιστεύουμε πως απηχούν τη μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων μας. Αυτές που συζητάμε κατ' ιδίαν μεταξύ μας και συμφωνούμε, αλλά που δημόσια χάνουν το στίγμα τους πίσω από ξύλινες τοποθετήσεις και παραταξιακές σκοπιμότητες, που τα ΜΜΕ αναμεταδίδουν ως δήθεν «θέσεις των πανεπιστημιακών».

Η Πανεπιστημιακή Κοινότητα απαξιώνεται ολοένα και περισσότερο στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας. Έχουμε χρέος να αποκαταστήσουμε στον ελληνικό λαό, στους φοιτητές μας και στους γονείς τους την εικόνα του Πανεπιστημιακού Δασκάλου. Για την κατάσταση της ανώτατης παιδείας σήμερα έχουμε κι εμείς τις ευθύνες μας. Δεν είμαστε μόνοι εμείς υπεύθυνοι, τουναντίον. Όμως, τώρα έχουμε χρέος να αναλάβουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί.

Διαχρονικά η Πολιτεία μάς ανέθεσε να διαχειριστούμε το Πανεπιστήμιό μας. Είναι λυπηρό ότι σήμερα, ενώ μεταξύ μας οι περισσότεροι συμφωνούμε στις διαπιστώσεις των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε και στις αλλαγές που επειγόντως χρειαζόμαστε, δεν παίρνουμε τις πρωτοβουλίες που χρειάζεται για ν' αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις που καθημερινά βιώνουμε μέσα στο ίδιο μας το σπίτι και στη κοινωνία. Επιτακτική ανάγκη είναι να δώσουμε λύσεις σε φλέγοντα ζητήματα, που απειλούν την ίδια την υπόσταση της ανώτατης δημόσιας παιδείας στη χώρα μας:

α) το πρόβλημα της απρόσκοπτης και ελεύθερης άσκησης της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας και διακίνησης των ιδεών μέσα στους ανασφαλείς πλέον χώρους δουλειάς μας, τους οποίους η συντεταγμένη Πολιτεία αδυνατεί να προστατεύσει, αφήνοντας σ' εμάς ένα έργο που είτε δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε ν' αναλάβουμε οι ίδιοι.

β) το πρόβλημα της διασφάλισης της ποιότητας των σπουδών που παρέχουμε και της προστασίας της διεθνούς αξίας των πτυχίων που χορηγούμε, σ' ένα ανταγωνιστικό διεθνοποιημένο περιβάλλον στο οποίο και πρέπει και μπορούμε να διακριθούμε, παρέχοντας στους φοιτητές και τις φοιτήτριές μας τα εφόδια που χρειάζονται για ν' αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις.

γ) το πρόβλημα της βελτιστοποίησης της χρήσης των διαθέσιμων πόρων και της διασφάλισης της απαραίτητης πρόσθετης χρηματοδότησης που χρειαζόμαστε για να εξακολουθήσουμε να παρέχουμε στα παιδιά μας ένα επίπεδο και μια ποιότητα σπουδών, που θα σέβονται τις αξίες και το πολιτισμικό μας υπόβαθρο (παιδεία), αλλά και θα τα εξοπλίζουν με όλα εκείνα τα μέσα που έχουν ανάγκη ν' αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις της σύγχρονης Κοινωνίας της Γνώσης (εκπαίδευση).

Εμείς, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και εμπλεκόμενοι, δεν έχουμε μέχρι σήμερα καταφέρει να διαμορφώσουμε τη δική μας κοινή θέση για την αναβάθμιση της Ανώτατης Παιδείας και να την επιβάλλουμε στην πολιτική εξουσία, με αποτέλεσμα να έρχονται οι κυβερνήσεις να νομοθετούν (τις περισσότερες φορές άστοχα) κι εμείς μετά να περιοριζόμαστε - στην καλύτερη περίπτωση - ν' ασκούμε κριτική, αφήνοντας κάποιους να στέλνουν στην κοινωνία το παραπλανητικό μήνυμα ότι τίποτα δεν θέλουμε να αλλάξει.

Εμείς, δεσμευόμαστε να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της συγκρότησης μιας κοινής θέσης για την αναβάθμιση και τη μεταρρύθμιση της Ανώτατης Παιδείας, που επείγει και εκκρεμεί. Αρχίζοντας από το δικό μας Πανεπιστήμιο κι από μάς τους ίδιους, χωρίς αποκλεισμούς, αλλά και χωρίς ιδεοληψίες και στερεότυπα, όπως απαιτεί η Κοινή Λογική και ο Ορθός Λόγος. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι το δημόσιο Πανεπιστήμιο έχει τις εσωτερικές δυνάμεις να ανατρέψει την σημερινή εικόνα.

Έτσι θα πορευτούμε συνδικαλιστικά και, γι’ αυτό, θα ενθαρρύνουμε έναν ευρύτατο διάλογο, μέσα από την ελεύθερη συγκρότηση σωμάτων μελών ΔΕΠ σε όλες τις Σχολές, ώστε από τις δικές μας συλλογικότητες, να φτάσουμε σ' ένα ευρύτατο consensus για να το προωθήσουμε σε κεντρικό επίπεδο. Ελλείψει γνήσιου συνδικαλισμού στους κόλπους μας, έχουμε μετατρέψει τα διοικητικά όργανα του Πανεπιστημίου σε συνδικαλιστική αρένα. Αυτό πρέπει αυτονόητα να αλλάξει. Και πρέπει να τ' αλλάξουμε εμείς πρώτα, ώστε να ενθαρρυνθούν μετά και τα παιδιά ν' αναπτύξουν ένα δικό τους, γνήσιο, συνδικαλισμό, απελευθερωμένο από τα παραταξιακά βαρίδια, που είναι συχνά και δικά μας.

Οι πανεπιστημιακοί που αγαπούν τη δουλειά τους είναι αναγκασμένοι να την κάνουν σε ολοένα και πιο αντίξοες συνθήκες. Θέλουμε να ζούμε σ' ένα Πανεπιστήμιο που να το χαιρόμαστε, να το νοιώθουμε δικό μας, να το πονάμε. Και να κάνουμε και τους φοιτητές μας να το δουν σαν σπίτι τους, που σήμερα το θεωρούν ξένο, ένα αναγκαστικό πέρασμα για ν' αποκτήσουν ένα χαρτί αμφίβολης αξίας για την αποκατάστασή τους, που τους γεμίζει άγχος και πυροδοτεί αρνητικές συμπεριφορές.

Για να γίνουν όλα αυτά, πολλά πρέπει να αλλάξουν στο Πανεπιστήμιο. Πρέπει να δείξουμε στην κοινωνία ότι οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι είναι πρωτοπόροι και όχι μέρος της κρίσης· με στόχο ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό, κύτταρο επιστημονικής αριστείας, πρότυπο εκπαιδευτικής λειτουργίας και ελεύθερης διακίνησης ιδεών.

Εδώ και χρόνια οι ίδιες παρατάξεις, οι ίδιες πολιτικές, τα ίδια πρόσωπα έχουν καταδικάσει τα συνδικαλιστικά μας όργανα σε μαρασμό και απαξίωση. Αυτό είναι επιζήμιο και πρέπει να αλλάξει. Πρέπει εμείς να το αλλάξουμε. Οι 2.700 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι του ΑΠΘ, ας θέσουμε στον εαυτό μας ένα ερώτημα: θα εξακολουθήσουμε να επιτρέπουμε να μας εκπροσωπούν αυτοί που δεν μας εκφράζουν; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε έχουμε μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσουμε: Να συμμετάσχουμε μαζικά στις εκλογικές διαδικασίες.

Για όλα αυτά ζητάμε την εμπιστοσύνη σας στις εκλογές της 28-01-2009 και την συμπαράταξή σας μετά τις εκλογές στο δύσκολο δρόμο της αναζήτησης κοινής θέσης· για το Πανεπιστήμιό μας και την Ανώτατη Δημόσια Παιδεία στη χώρα μας.
.

17 σχόλια:

  1. Θα ήθελα από το βήμα αυτό να ευχηθώ καλή επιτυχία στη συμπαράταξή σας και να συνταχθώ ιδεολογικά με την πρωτοβουλία να προωθήσετε και δημιουργήσετε μεταξύ των καθηγητών ένα κοινό μέτωπο για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων που μαστίζουν τη σημερινή τριτοβάθμια εκπαίδευση.

    Κατά την ταπεινή μου άποψη, η ενότητα και η σύμπνοια που απαιτείται μεταξύ των πανεπιστημιακών για την καταπολέμηση των προβλημάτων που ανακύπτουν στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας των πανεπιστημιακών σχολών δεν είναι πάντα διακριτή. Πιστεύω ότι η επίτευξη μίας υπερκομματικής ομοφωνίας σε μία σειρά από ανοιχτά μέτωπα, στα οποία εσείς ως καθηγητές καλείστε να δόσετε λύσεις και απαντήσεις, θα συντελέσει ουσιαστικά στο να κερδίσετε την προσοχή και τη στήριξη του συνόλου των φοιτητών, όχι μόνο αυτών που συνδικαλίζονται, αλλά και αυτών που δεν ταυτίζονται απαραίτητα με κάποια κομματική ιδεολογία, και οι οποίοι σήμερα είτε αδιαφορούν παντελώς, είτε φοβούνται να μιλήσουν και να πουν τη γνώμη τους στα φλέγοντα ζητήματα που ταλανίζουν την ακαδημαική καθημερινότητα όλων μας.

    Πιστεύω ότι ένα από τα σημαντικότερα μέτωπα στα οποία μία κοινή αντιμετώπιση εκ μέρους του συνόλου της ακαδημαικής κοινότητας θα αποφέρει καρπούς είναι το ζήτημα του επαναπροσδιορισμού και της επαναπροσέγγισης της έννοιας του ασύλου, υπό το φως των τρεχουσών αναγκών και των πραγματικών συνθηκών λειτουργίας των σχολών. Η αρχή της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών στα πανεπιστήμια, η οποία αποτελεί δεδομένη έκφανση και δείγμα ύψιστης ακαδημαϊκής ελευθερίας σε μία δημοκρατική κοινωνία, δεν νοείται χωρίς τη συμμετοχή των αντίστοιχων φορέων της, δηλαδή των υποκειμένων (καθηγητές- φοιτητές) που εκφράζουν και ανταλάσσουν μεταξύ τους απόψεις και ιδέες, και χωρίς την ύπαρξη των αντίστοιχων υποδομών, στους κόλπους των οποίων οι εν λόγω φορείς μπορούν να εκφράζουν ελεύθερα τις ιδέες τους. Τα διάφορα επεισόδια που κατά καιρούς λαμβάνουν χώρα στα πανεπιστήμια οδηγούν, κατά τη γνώμη μου, στην αναίρεση των δύο προαναφερομένων συστατικών στοιχείων της αρχής της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, διότι καταλήγουν στο να καταστρέφουν, ανελέητα πολλές φορές, τους χώρους έκφρασης αυτών και στο να υπονομεύουν το δικαίωμα έκφρασης των υποκειμένων της, προκαλώντας κλίμα φόβου και αισθήματα ανασφάλειας.

    Το ερώτημα που θέτω είναι το εξής: δεν θα μπορούσαν οι Σχολές να λάβουν μέσω των αρμοδίων οργάνων τους απόφαση για τη διεξαγωγή ανοιχτού δημοψηφίσματος, με τη συμμετοχή καθηγητών, φοιτητών και διοικητικού προσωπικού, το οποίο να θέτει το ερώτημα της αποδοχής ή όχι του επαναπροσδιορισμού των όρων της έννοιας του ασύλου, έτσι όπως αυτό λειτουργεί σήμερα;

    Σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία.

    Παναγιώτα Θ. Πυρίδη
    Υποψήφια Διδάκτωρ Νομικής Σχολής ΑΠΘ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προχωρείστε, παιδιά, να φύγουμε από το τέλμα.

    Δ.Χ. (Πάτρα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προχωρήστε. Έστω κι από μακριά στηρίζω ολόψυχα. Αυτός είναι ο σωστός συνδοικαλισμός που επιδιώκουμε και μας εκφράζει.

    Χ.Τρικαλινός
    Αν. Καθηγητής
    μήμα ΜΙΘΕ Παν. Αθηνών
    πρώην Πρόεδρος ΠΟΣΔΕΠ ΑΕΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. epitelous!
    i atolmia kai i adraneia apenanti sta katestimena tou AP8 , prepei na metatrapoun se suntonismeni kai stoxeumeni aganaktisi kai dimiourgikotita.

    telos stin sunenoxi!

    me ektimisi,

    Marilena Kouidou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το μήνυμα του πρώην προέδρου της ΠΟΣΔΕΠ Χ. Τρικαλινού μας τιμά ιδιαίτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μακαρι και οι καθηγητες της δευτεροβαθμιας να πιστεψουν οτι ειναι δασκαλοι γιατι για ενα καλο πανεπιστημιο προυποθεση ειναι και το καλο υλικο,τα καλα μυαλα τα ακυρωνουν απο το γυμνασιο στη χωρα της φαιδρας πορτοκαλεας.ειμαι απογοητευμενη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας. Θα την προωθήσουμε και το blog μας. Θα χαρούμε να διαβάσουμε τις απόψεις σας και σας προσκαλούμε στην ανοιχτή - συζήτηση ψηφοφορία που έχουμε ξεκινήσει για το Πανεπιστημιακό Άσυλο.

    paideia-gr.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλή επιτυχία! και μακάρι να γίνει κάτι ανάλογο στο παν/ιο Αθηνών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να κανουμε το σταυρο μας να τσιμπιθουμε
    υπαρχει κοινη λογικη στο ελληνικο Πανεπιστημιο ε τοτε σημερα με κανατε λιγο ποιο αισιοδοξο
    κωστας τσιαλιος[μαγειρας]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλή επιτυχία! Σας εύχομαι καλή δύναμη, και να είστε έτοιμοι για σκληρες επιθέσεις από τα διάφορα φασιστοειδή... Εγώ πάντως σας υποστηρίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δίχως να σας γνωρίζω προσωπικά χαιρετίζω την αξιοθαύμαστη πρωτοβουλία σας. Είμαι υπερήφανος που υπάρχουν συμπολίτες μου που σκέπτονται και δρουν κατ' αυτόν τον τρόπο. Θα παρακολουθήσω τον αγώνα σας και θα μ' ενδιέφερε πολύ μια ανεξάρτητη συνεργασία μαζί σας. Κωνσταντίνος Λυντέρης, Συντονιστής ομάδας εργασίας για τα θέματα Παιδείας στους ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ (www.dimokratikoi.gr). Καλή επιτυχία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Akis
    Όπως γράφω και σε άλλο νήμα (Πρόταση για debate) είμαστε κατηγορηματικά και απόλυτα αντίθετοι σε όρους όπως "φασιστικές μειοψηφίες" και "φασιστοειδή". Μάλλον δεν γνωρίζετε τι σημαίνει η λέξη φασισμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό το βήμα που προσφέρετε, μέσω αυτού του blog, σε όλους, μέλη ΔΕΠ, υπαλληλικό προσωπικό, φοιτητές και σε όσους άλλους ενδιαφέρονται (και υποφέρουν ενίοτε) για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Πιστεύω πολύ στη διαδικτυακή επικοινωνία και νομίζω ότι θα ενθαρρύνει όλους, από όποιον χώρο και αν προέρχονται, και κυρίως αυτούς που δε συνδικαλίζονται, ώστε να εκφράσουν επιτέλους την άποψή τους.
    Σας εύχομαι καλή επιτυχία και καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό το βήμα που προσφέρετε, μέσω αυτού του blog, σε όλους, μέλη ΔΕΠ, υπαλληλικό προσωπικό, φοιτητές και σε όσους άλλους ενδιαφέρονται (και υποφέρουν ενίοτε) για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Πιστεύω πολύ στη διαδικτυακή επικοινωνία και νομίζω ότι θα ενθαρρύνει όλους, από όποιον χώρο και αν προέρχονται, και κυρίως αυτούς που δε συνδικαλίζονται, ώστε να εκφράσουν επιτέλους την άποψή τους.
    Σας εύχομαι καλή επιτυχία και καλή δύναμη!

    Δήμητρα Μάνου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεσμευόμαστε, μετά τις εκλογές του ΕΣΔΕΠ, να μετατρέψουμε αυτό το μπλογκ σε ένα πραγματικό βήμα ακαδημαϊκού διαλόγου μελών ΔΕΠ, υπαλληλικού προσωπικού, φοιτητών και όσων άλλων ενδιαφέρονται (και υποφέρουν ενίοτε) για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Στο ΑΠΘ, αλλά γιατί όχι, και σε όλα τα πενεπιστήμια της χώρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ευχαριστούμε τους "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ" για τα θερμά τους λόγια ανωτέρω. Και τους ευχόμαστε κι εμείς ό,τι καλύτερο στην δική τους προσπάθεια. Η Δημοκρατία ποτέ δεν έχασε από περισσότερες φωνές, ιδίως όταν αυτές έχουν κάτι (άλλο) να πουν.

    Παναγιώτης Γκλαβίνης
    Μέλος Συντονιστικής Επιτροπής

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.