.
Την ημέρα των εκλογών του ΕΣΔΕΠ, για μια ακόμη φορά, ομάδες φοιτητών εισέβαλαν στη συνεδρίαση της Συγκλήτου και παρεμπόδισαν τη λειτουργία της. Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ σκοπεύει να θέσει το θέμα στο πλαίσιο του νέου Δ.Σ. του ΕΣΔΕΠ, που δεν έχει συγκροτηθεί ακόμη, προκειμένου να γίνει προς όλους σαφής η εκπεφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών ΔΕΠ του Πανεπιστημίου μας ότι η συστηματική παρεμπόδιση της λειτουργίας του εκλεγμένου θεσμικού οργάνου αυτοδιοίκησης του Πανεπιστημίου μας, δηλαδή της Συγκλήτου, δεν γίνεται πλέον ανεκτή, αλλά και για να συζητηθούν προτάσεις σχετικά με τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων αντιμετώπισης τέτοιων πρακτικών.
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε ως απάντηση σε σχόλια του κ. Μυλόπουλου (Λίστα: dialogos-dep@faedrion.ee.auth.gr) που, ίσως άθελά του, αλλά με αφορμή δύο καίρια και στέρεα θεμελιωμένα στην κοινή λογική ερωτήματα σχετικά με την αναγκαιότητα του πανεπιστημιακού ασύλου, ανέδειξαν εξόχως έντονα το θέμα της εγκληματικότητας στο ΑΠΘ. Το κείμενο συντάχθηκε χαράματα του Σαββάτου 31 Ιανουαρίου 2009. Ο κ. Μυλόπουλος έχει απαντήσει στο σχόλιο αυτό αλλά θεωρώ ότι η συνέχεια της ανταλλαγής απόψεων μεταξύ μας αφορά κύρια σε θέματα «ερμηνίας δεδομένων» και δεν έχει νόημα η παράθεσή τους στον χώρο αυτό. Ωστόσο, αν κανείς ενδιαφέρετε μπορεί να απευθυνθεί στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση anogian@auth.gr
ΑπάντησηΔιαγραφή“Αγαπητέ κ. Μυλόπουλε,
Είναι εύκολο να συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια αλλά και εξόχως αντιεπιστημονικό. Δεν ισχυρίζεται κανείς ότι η αστυνομία μας κάνει καλά τη δουλειά της αλλά το να ισχυρίζεται ο οποιοσδήποτε (δηλ. όχι μόνον εσείς) ότι στους χώρους του ΑΠΘ υπάρχει λιγότερη εγκληματικότητα από την υπόλοιπη πόλη είναι τουλάχιστον αφελές αν ληφθεί υπόψη το γεγονός του ότι (α) το πανεπιστήμιο είναι ουσιαστικά άδειο τις περισσότερες ώρες του 24ώρου, ας πούμε μεταξύ 15:00 και 07:00, ενώ τις ώρες που λειτουργεί δεν υπάρχουν εκεί, κατά μέσο όρο, περισσότερα από 10000 άτομα (μία μάλλον υπερβολική και αισιόδοξη εκτίμηση), (β) δεν υπάρχουν αντικείμενα ουσιαστικής αξίας που θα μπορούσαν να κλαπούν ή να αποτελέσουν αντικείμενο ληστείας (οι υπολογιστές π.χ., που αποτελούν το προσφιλές αντικείμενο, από όσα γνωρίζω, των διαρρηκτών, δεν έχουν και καμμία ιδιαίτερη ανταλλακτική αξία ιδιαίτερα όταν πρόκειται να ανταλλαγούν για την εξασφάλιση της "δόσης του" από κάποιο ναρκομανή), (γ) δεν συνυπολογίζονται οι συναλλαγές που αφορούν τα ναρκωτικά - μιά και, ουσιαστικά, οι συναλλαγές αυτές προστατεύονται από το πανεπιστημιακό άσυλο εφόσον το άσυλο απαγορεύει την αστυνόμευση του χώρου και, τέλος, (δ)δεν υπάρχουν στοιχεία για άλλες παράνομες πράξεις και επομένως το να ποσοτικοποιούμε την εγκληματικότητα μέσα στους χώρους του ΑΠΘ είναι μάλλον δύσκολο.
Με βάση τα παραπάνω και με δεδομένο το ότι η έκταση του ΑΠΘ είναι περίπου 500 στρέμματα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι αυτό "κατοικείται" από λιγότερο από 1 άτομο ανά στρέμμα ανά ώρα του 24ώρου. Την ίδια στιγμή τα 18500 στρέμματα της καρδιάς της πόλης μας κατοικούνται από περίπου 20 άτομα ανά στρέμμα ανά ώρα. Δηλαδή η μέση εγκληματικότητα στο ΑΠΘ θα έπρεπε να είναι πολύ χαμηλότερη από το 1/20 της μέσης εγκληματικότητας των πολύ στενών ορίων της πόλης μέσα στην οποία βρίσκεται το ΑΠΘ. Ωστόσο, πρέπει ακόμη να λάβει κανείς υπόψη του πως πάνω από το 90% του αστικού ιστού της πόλης "καλυμμένο από κτίσματα" με αποτέλεσμα η αστυνόμευσή του να είναι πολύ πιο δύσκολη από εκείνη του ΑΠΘ (που δεν νομίζω ότι είναι καλυμμένο σε ποσοστό άνω του 25% από κτίσματα). Επομένως, θα πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η μέση εγκληματικότητα στο ΑΠΘ θα έπρεπε να είναι ακόμη πιο χαμηλή από ό,τι συμπεράναμε: ας πούμε περίπου το 1/60 της μέσης εγκληματικότητας της Θεσσαλονίκης. Αν το σκεφθήτε, θα πρέπει να συμφωνήσετε μαζί μου ότι ακόμη και η επίσημα καταγεγραμμένη εγκληματικότητα στους χώρους του ΑΠΘ είναι πολύ μεγαλύτερη από το 1/60 ή και το 1/20 της εγκληματικότητα που επικρατεί στον αστικό ιστό γύρω από το ΑΠΘ ενώ για την μη καταγεγραμμένη (π.χ. την ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών κλπ) δεν νομίζω ότι μπορεί να αναζητηθεί κάποια σύγκριση. Απλά η έλλειψη στοιχείων αλλά και η αποφυγή καταγγελιών από τους κατά καιρούς παθόντες συγκαλύπτει την συνενοχή όλων μας στο γεγονός ότι το ΑΠΘ, δυνητικά, μπορεί να εξελιχθεί (αν δεν αποτελεί ήδη) την μεγαλύτερη σε έκταση, ελεύθερη, υπαίθρια αγορά ναρκωτικών στην Ευρώπη. Γιατί αν π.χ., κάποιος καπνίζει χασίς ανοιχτά ενώ περπατάει από, ας πούμε, τη βιβλιοθήκη προς το κτίριο της διοίκησης και πουλάει ανοιχτά "σκονάκια", τι μπορεί να πάθει; Ποιός θα τον σταματήσει; και τι μπορούν να του κάνουν όταν βγεί πεζός από το πανεπιστήμιο έχοντας καπνίσει το "τσιγαριλίκι" του και έχοντας τα έσοδα από την πώληση ναρκωτικών στις τσέπες του; Μήπως μπορεί να του ζητήσει ένας αστυνομικός που θα προσπαθήσει, ας πούμε να τον συλλάβει, να του δώσει δείγμα ούρων για να διαπιστώσει αν έκανε χρήση χασίς; ή μήπως θα ασχοληθεί μαζί του η εφορία για να τον ρωτήσει "πόθεν έσχες;" για τα χρήματα που έχει στις τσέπες του;
Τώρα, όσον αφορά στην εφαρμογή του νόμου για την οποία αναφέρετε ότι "σε περιπτώσεις σαν κι αυτές που συζητούμε, σύμφωνα με τη νομοθεσία, η οποία βέβαια δεν τηρείται, η δημόσια δύναμη οφείλει να επεμβαίνει στο πανμιο, ανεξάρτητα από τη σύμφωνη γνώμη του πρυτανικού συμβουλίου" και για την οποία στη συνέχεια αναρωτιέστε "Τι θα αλλάξει κι η αστυνομία ξαφνικά θα μας προστατεύει αποτελεσματικά αν καταργηθεί το άσυλο, αφού δεν το κάνει τώρα, ενώ έχει υποχρέωση από το νόμο?" θα ήθελα να σας ρωτήσω πως γίνεται και δεν βλέπετε το οξύμωρο του συλλογισμού σας. Αν, δηλαδή, η δημόσια δύναμη δεν είναι παρούσα ώστε να διαπιστώσει την παρανομία πως μπορεί να επεμβεί; Και τι νόημα έχει η δυνατότητά της να αγνοήσει τους Πρυτάνεις ή το πρυτανικό συμβούλιο αν δεν ξέρει ότι συντελείται κάποια παράνομη πράξη; Και, αν προς στιγμή δεχθούμε ότι η αστυνομία αποφασίζει να περιπολεί κάθε 4 ώρες από τις 15:00 έως τις 07:00 την επόμενη ημέρα για να εποπτεύσει τον πανεπιστημιακό χώρο ώστε να επέμβει αν συντελείται κάποιο έγκλημα, ποιά θα ήταν η δική σας αντίδραση;
Θα μου επιτρέψετε ακόμη να σταθώ και σε μία ακόμη ανακρίβεια που αναφέρετε. Αναρωτιέστε π.χ. "σε ποια Ευρωπαϊκή χώρα, η αστυνομία δημιουργεί "ζαρντινιέρες" και δολοφονεί εν ψυχρώ 15χρονους. Κι αυτά σε καιρό δημοκρατίας, όχι δικτατορίας..." Ε, λοιπόν σας θυμίζω το φόνο του έρμου μετανάστη από τη Βραζιλία στο Λονδίνο που δεν σταμάτησε όταν του το ζήτησε η αστυνομία που τον θεώρησε ως τρομοκράτη. Και μην ξεχνάτε ότι αν το γεγονός δεν έπερνε τις διαστάσεις που πήρε εξ αιτίας της προσπάθειας συγκάλυψης που έγινε από την Βρεταννική αστυνομία, δεν θα το ξέραμε. Και φυσικά δεν άκουσα μέχρι σήμερα να γίνεται λόγος για κανέναν αστυνομικό που τιμωρήθηκε για το παραπάνω γεγονός! Να σας θυμίσω ακόμη πως τα έκτροπα που συνέβησαν στη Γαλλία όταν ο κ. Σαρκοζί ήταν υπουργός εσωτερικών (αν θυμάμαι καλά) αποδόθηκαν στον υπερβάλλοντα ζήλο τηε Γαλλικής Αστυνομίας. Αξίζει, τέλος, να σας αναφέρω, καθώς είμαι περίπου βέβαιος ότι δεν το γνωρίζετε, ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό γεγονός που δείχνει το πως είναι εκπαιδευμένη να αντιδρά η Βελγική αστυνομία: Γνωρίζω, λοιπόν, από τα χείλη ανώτατου υπαλλήλου της Commission ότι τη νύχτα που η Ιταλία κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα (2006) οι Ιταλοί των Βρυξελλών ξεχύθηκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν. Μία σειρά από 50 και περισσότερα αυτοκίνητα έφτασε στην Grand Place και προσπάθησαν να εισέλθουν. Σε κάθε δρομάκι που οδηγούσε προς τα εκεί ήταν παρατεταγμένος και από ένας αστυνομικός επιφορτισμένος με το να μην επιτρέψει την είσοδο των αυτοκινήτων στην πλατεία. Όταν σε κάποια φάση το προπορευόμενο αυτοκίνητο (περιπαικτικά ίσως) προσπάθησε να "σπρώξει" έναν από τους αστυνομικούς, αυτός τοποθέτησε την κάνη του όπλου του στο παρμπρίζ και ζήτησε από τον οδηγό να επαναλάβει το αστείο!!! ΗΤΑΝ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΩΣ ΑΝ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΎΣΕ, Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΘΑ ΤΟΥ ΤΙΝΑΖΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ. Περιτό να σας πω ότι τη νύχτα εκείνη μία χούφτα αστυνομικών επέβαλαν την τάξη σε ένα μεγάλο πλήθος που παραλληρούσε. Γιατί κάθε ένας από το πλήθος ήξερε ότι στις περιπτώσεις αυτές, που η αστυνομία είναι επιφορτισμένη να επιβάλλει την τάξη, δεν χωράν αστεία!
Με βάση τα παραπάνω θεωρώ ότι η κυρία Βαφειάδου έχει απόλυτο δίκιο και πως η απάντησή σας στα πράγματι καταλυτικά ερωτηματικά που σας έθεσε είναι "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε"
Τέλος, όσο αφορά στην παρατήρησή σας πως "Έστω και για συμβολικούς λόγους, ας μην καταστρέψουμε μόνοι μας τον τελευταίο θεσμό που συμβολίζει την ιδιαιτερότητα του χώρου μας..." νομίζω ότι ο Αντιπρύτανης κ. Γιαννακουδάκης με τα όσα είπε στον Αγγελιοφόρο την Παρασκευή 30/1/2009, έδωσε, εκείνος μόνος, για πρώτη φορά και χωρίς καμία περιστροφή, μία πρώτη αλλά άμεσα εφαρμόσιμη λύση. Εγώ θα πρότεινα κάτι ακόμη πιο ριζοσπαστικό: Θα προσέθετα στην πρόταση του κ. Γιαννακουδάκη πως (α) η άρση του ασύλου πρέπει να αφορά σε όλες τις ώρες του 24ώρου και όλους τους χώρους, εντός και εκτός των κτιρίων και (β) πως για να κινείται κανείς στο χώρο του ΑΠΘ θα πρέπει να είναι εφοδιασμένος με ειδική ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ όσο βρίσκεται στον χώρο του ΑΠΘ αλλά και έξω από αυτό, εφόσον πρόκειται για πράξεις που τελέστηκαν μέσα στο ΑΠΘ. Αν ο κάτοχος κάνει κάτι παράνομο και εγκληθεί νόμιμα από τον παθόντα, τότε και μόνον τότε θα μπορεί να συλληφθεί εκτός ΑΠΘ (το οποίο φαντάζομαι ότι θα έχει το σθένος να αφαιρέσει την κάρτα εισόδου από όποιον καταχράται του δικαιώματός του στη ασυλία). Εξυπακούεται φυσικά ότι πέρα από τους φοιτητές και τα τα μέλη ΔΕΠ του ΑΠΘ η ειδική ταυτότητα θα μπορεί να εκδοθεί και σε μη φοιτητές ή μέλη ΔΕΠ του ΑΠΘ εφόσον πληρούνται ορισμένες βασικές προϋποθέσεις και έχει προηγηθεί αντίστοιχη πρόσκλησή τους είτε από φοιτητές είτε από μέλη ΔΕΠ του ΑΠΘ.
Με εκτίμηση
Γιώργος Ανωγειανάκις
Καθηγητής Ιατρικής
ΑΠΘ"
Είχα στείλει το παρακάτω μήνυμα, ως προσωπική μου άποψη, στη λίστα διαλόγου των μελών ΔΕΠ του ΑΠΘ. Το καταθέτω και εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια προσωπική γνώμη:
> κατά κανένα τρόπο, οιαδήποτε ένσταση που ο καθένας μας μπορεί να έχει
> για τον τρόπο λειτουργίας της Συγκλήτου (π.χ.), δεν δικαιολογεί αυτή
> την πρακτική της μπούκας ομάδων φοιτητών και όλα τα συνακόλουθα.
>
> Επειδή δεν βλέπω δυνατόν να αντιδρούν σε τέτοιες καταστάσεις οι
> πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, σπρώχνοντας και φωνάζοντας και αυτοί, θα
> πρέπει να προειδοποιηθούν πρώτα, με απόλυτη σαφήνεια, οι μετερχόμενοι
> τέτοιες φασιστικές πρακτικές, ότι χάνουν την φοιτητική ιδιότητα.
> Και ότι αν συνεχίσουν την άσκηση βίας, υπάρχει ο νόμος περί ασύλου
> (που όσο και αν το ξεχάσαμε, υποτίθεται ότι προστατεύει και τους
> πανεπιστημιακούς δασκάλους).
>
> Θεωρώ ως την πιο έντιμη στάση έναντι των φοιτητών μου, να τους λέω τα
> πράγματα με το όνομά τους. Και ένα από αυτά είναι ότι έχουν ΚΑΙ αυτοί
> ευθύνες.
>
> Εν κατακλείδι, διά να "κακόν καλώ ιάσθαι", προειδοποιούνται όλοι και
> γίνεται σαφές, με πολλή υπομονή, ότι με φασιστικές πρακτικές μπούκας
> και ντουντούκας και αποκλεισμών του τύπου "για να βγεις από δω θα πεις
> ότι θέλω εγώ", χάνουν την φοιτητική ιδιότητα.
> Χωρίς μισόλογα.
>
> Αυτή είναι η άποψή μου. Την οποία φυσικά μπορεί να αλλάξω, αν ακούσω
> ουσιαστικά επιχειρήματα υπέρ του αντιθέτου. Αυτή τη στιγμή, νομίζω πως
> τέτοια επιχειρήματα, δεν υπάρχουν.
>
> Χρήστος Ελευθεριάδης
> Αν.καθηγητής
> Τομέας Πυρηνικής Φυσικής
> και Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων