Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Συντονιστική Επιτροπή

.
Παναγιώτης Γκλαβίνης, Νομική Σχολή
Χρήστος Ελευθεριάδης, Σχολή Θετικών Επιστημών
Ορέστης Καλογήρου, Σχολή Θετικών Επιστημών
Τίνα Κροντήρη, Φιλοσοφική Σχολή
Νιόβη Παυλίδου, Πολυτεχνική Σχολή
.
Αναρτήθηκε από στις

7 σχόλια:

  1. Ανώνυμος21 Ιανουαρίου 2009 στις 3:32 μ.μ.

    Ποιά είναι η θέση σας για το πανεπιστημιακό άσυλο που επιτρέπει ελεύθερα την έκφραση βίας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος21 Ιανουαρίου 2009 στις 4:44 μ.μ.

    Αγαπητέ/ή μου,

    το πανεπιστημιακό άσυλο δεν επιτρέπει ελεύθερα την έκφραση βίας, αλλά η κατάχρηση και η διαστρέβλωση της έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου την επιτρέπει.

    Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Το πανεπιστημιακό άσυλο πρέπει να καλύπτει απκλειστικά και μόνο την ελεύθερη διδασκαλία, την ελεύθερη έρευνα και την ελέυθερη διακίνηση των ιδεών.

    Η πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά και ολόκληρη η κοινωνία με τους συντεταγμένους θεσμούς της, πρέπει να αποφασίσουν να καταδικάσουν, να απομονώσουν και εν τέλει να μην επιτρέψουν οποιοδήποτε φαινόμενο ενδο- και εξωπανεπιστημιακής βίας από όποιον κι αν προέρχεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος22 Ιανουαρίου 2009 στις 2:49 μ.μ.

    ''Το πανεπιστημιακό άσυλο πρέπει να καλύπτει απκλειστικά και μόνο την ελεύθερη διδασκαλία, την ελεύθερη έρευνα και την ελέυθερη διακίνηση των ιδεών.''

    Ναι, ακριβώς έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος22 Ιανουαρίου 2009 στις 6:07 μ.μ.

    μπραβο
    ειμαστε μαζι σας
    ΠΑΝ.ΑΙΓΑΙΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος23 Ιανουαρίου 2009 στις 11:23 π.μ.

    Με ποιό τρόπο όμως μπορεί να εφαρμοστεί αυτό που εκ των προτέρων είναι ο ορισμός του Πανεπιστημιακού ασύλου; 'Το πανεπιστημιακό άσυλο πρέπει να καλύπτει αποκλειστικά και μόνο την ελεύθερη διδασκαλία, την ελεύθερη έρευνα και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών'.
    Προτάσεις υπάρχουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος23 Ιανουαρίου 2009 στις 4:54 μ.μ.

    Είναι μια πολυσύνθετη αλλά εφικτή διαδρομή μέχρι να φτάσουμε σ' αυτό. Πρέπει πρώτα να πάψει να αποτελεί θέμα-ταμπού για τα πολιτικά κόματα. Πρέπει να το απαιτήσει σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα. Πρέπει να το στηρίξει σύσσωμη η ελληνική κοινωνία.

    Αν παρακολουθείτε τον διάλογο που διεξάγεται δημόσια εδώ και μήνες, θα παρατηρήσετε ότι και τα τρία "πρέπει" έχουν αρχίσει να συζητιούνται με λιγότερο φόβο και πάθος από ότι μέχρι τώρα.

    Και θα δείτε σύντομα, ότι εν όψει και του συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ (η Θεσσαλονίκη είναι μόνον η αρχή)είναι πολλές και ισχυρές οι φωνές μέσα στο ελληνικό πανεπιστήμιο προς αυτή την κατεύθυνση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος23 Ιανουαρίου 2009 στις 5:02 μ.μ.

    Αγαπητέ (προ-προηγούμενε) blogger,

    Θέλω να προσθέσω σ' αυτά που είπε πιο πάνω ο συνάδελφος Ορέστης Καλογήρου αμέσως παραπάνω. Αν θες, μπες στο paideia.gr για να δεις τα μέχρι τώρα αποτελέσματα μιας σχετικής ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για το άσυλο. Δεν το λέω για να επικαλεστώ τα μέχρι τώρα αποτελέσματά της, αλλά τις 6 εναλλακτικές απόψεις μεταξύ των οποίων καλούνται να επιλέξουν αυτοί που συμμετέχουν στην ψηφοφορία. Να είσαι βέβαιος ότι υπάρχουν πολλαπλάσιες εκδοχές των απόψεων αυτών και ακόμη περισσότερες σχετικές θέσεις που διατυπώνουμε (δημόσια ή κατ' ιδίαν) εμείς οι Πανεπιστημιακοί.

    Εμείς, σαν Πανεπιστημιακή Συμπαράταξη, θέσαμε ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ: "Αυτό της απρόσκοπτης και ελεύθερης άσκησης της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας και διακίνησης των ιδεών μέσα στους χώρους των ΑΕΙ, τους οποίους η συντεταγμένη Πολιτεία αδυνατεί να προστατεύσει, αφήνοντας στα ίδια τα ΑΕΙ ένα έργο που είτε δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αναλάβουν". Απόψεις έχουμε και - μεταξύ μας - είναι γνωστές. Όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας στο χώρο μας, ξέρεις. Το ζήτημα δεν είναι να επιβάλλουμε εμείς τις δικές μας απόψεις στους άλλους, αλλά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να κτίσουμε ένα consensus πάνω στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του φλέγοντος αυτού ζητήματος, που απειλεί με κατάρρευση αυτή την ίδια την Ανώτατη Δημόσια Παιδεία στη χώρα μας, αν δεν λάβουμε ΑΜΕΣΩΣ μέτρα. Ποιά θάναι αυτά? Δεν έχει νόημα, ούτε και κανένας ενδιαφέρεται, να ακούσει από μας το Α ή το Β, ή και από κανέναν άλλον ο,τιδήποτε. ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ είναι το πρόβλημα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ θέλει να δει ο ελληνικός λαός που βάζει βαθειά το χέρι στην τσέπη κάθε φορά που σπάνε τα Πανεπιστήμιά μας κι εμείς σαν Πόντιοι Πιλάτοι (να μην πω σαν Νέρωνες) καθόμαστε από μακρυά και λέμε θεωρίες χωρίς ν' αναλαμβάνουμε καμιά ευθύνη. Με το να λέμε ό,τι θέλει ο καθένας μας, καλυπτόμενοι πίσω από την ακαδημαϊκή μας ελευθερία, πού καταλήγουμε; Στο να μη γίνεται απολύτως τίποτα, εμείς νάμαστε εντελώς ανεύθυνοι γι' αυτό που γίνεται (κατάλυση του ασύλου) και για ό,τι δεν γίνεται (προστασία του ασύλου) και η κοινωνία να μας απαξιώνει ακόμη περισσότερο, και με το δίκιο της.

    Εμείς τί λέμε; Εμείς λέμε ότι δεσμευόμαστε να κτίσουμε ένα consensus μεταξύ των πρωτίστως και κυρίως ενδιαφερομένων, αυτών των ίδιων, δηλαδή, των Πανεπιστημιακών. Χωρίς αποκλεισμούς, αλλά και χωρίς ιδεοληψίες, με γνώμονα τον Ορθό Λόγο και την Κοινή Λογική. Διαφορετικά, η Πολιτεία θα εξακολουθεί να νομοθετεί εν τη απουσία μας, κι εμείς θα καθόμαστε κάθε φορά απέναντι ν' ασκούμε κριτική και να λέμε εξυπνάδες που δεν ενδιαφέρουν κανέναν.

    Παναγιώτης Γκλαβίνης
    Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)