.
Η παρακάτω κοινή θέση της Ενιαίας Κίνησης Πανεπιστημιακών και της Πανεπιστημιακής Συμπαράταξης προτάθηκε σαν ψήφισμα προς υιοθέτηση από το Δ.Σ. του ΕΣΔΕΠ στη συνεδρίασή του της 27-3-2009 και με ψήφους 4 υπέρ και 4 κατά, δεν ψηφίστηκε.
Η κοινή αυτή θέση μας εκφράζει και - πιστεύουμε πως - εκφράζει και το ΚΟΙΝΟ ΑΙΣΘΗΜΑ όλης της Πανεπιστημιακής Κοινότητας του ΑΠΘ τις δύσκολες αυτές ώρες που περνάμε:
Η κατάληψη της διοίκησης του Πανεπιστημίου μας από τις 16/3, συνεχίζεται.
Η σημερινή έκτακτη συνεδρίαση της Συγκλήτου παρεμποδίστηκε με απαράδεκτο τρόπο για μια ακόμη φορά από ομάδες «αγανακτισμένων» «φοιτητών».
Αναλογιζόμενοι τις σοβαρές συνέπειες που προκαλεί η κατάσταση αυτή στη διοικητική, ερευνητική και εκπαιδευτική δραστηριότητα του Πανεπιστημίου μας, ζητούμε την άμεση αποκατάσταση της λειτουργίας του Α.Π.Θ. με κάθε νόμιμο μέσο. Καλούμε όλες τις πλευρές και συνιστώσες της Πανεπιστημιακής Κοινότητας να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί.
Στο πλαίσιο της σημερινής έκκλησης της Συγκλήτου, καλούμε την Πανεπιστημιακή Κοινότητα του ΑΠΘ να αποδείξει με την ειρηνική και συντεταγμένη παρουσία της την Τρίτη 31 Μαρτίου στις 12:00’ στην πλατεία του κτιρίου Διοίκησης ότι το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό και επιστημονικό ίδρυμα της χώρας μας δεν μπορεί να παραμένει όμηρος κανενός.
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Παρά το γεγονός ότι τέσσερα μέλη του Δ.Σ. καταθέσαμε την παραπάνω κοινή πρόταση ψηφίσματος στο Δ.Σ. του ΕΣΔΕΠ, συναινέσαμε στη διαμόρφωση ενός συναινετικού ψηφίσματος στο πλαίσιο του Δ.Σ. Το παρακάτω κείμενο στο οποίο με πολύ κόπο καταλήξαμε, μπλοκαρίστηκε από την Συσπείρωση, η οποία αρνήθηκε να συναινέσει στην προσθήκη της τελευταίας παραγράφου:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το Δ.Σ. του ΕΣΔΕΠ θεωρεί ότι η απασχόληση εργαζομένων στους εργολήπτες του ΑΠΘ, οι οποίοι, ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Πανεπιστημίου μας, αμείβονται από τους εργολήπτες φύλαξης, καθαριότητας, κ.ο.κ., στερούμενοι με τον τρόπο αυτό της σταθερής εργασιακής σχέσης που δικαιούνται, είναι απαράδεκτη και συνιστά μείζον πρόβλημα διαχείρισης των εργασιακών σχέσεων στο Πανεπιστήμιό μας. Πρέπει να λάβει τέλος με την υιοθέτηση και την εφαρμογή μιας οριστικής και βιώσιμης λύσης, στην αναζήτηση της οποίας ο ΕΣΔΕΠ προτίθεται να συμβάλει ενεργά.
Από ’κει και πέρα, η κατάληψη της διοίκησης του Πανεπιστημίου μας από τις 16/3 συνιστά σοβαρό πλήγμα στη διοικητική, ερευνητική και εκπαιδευτική δραστηριότητα του Πανεπιστημίου μας και σίγουρα θα πρέπει να σταματήσει. Καλούμε όλες τις πλευρές και συνιστώσες της Πανεπιστημιακής Κοινότητας να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί εξ αιτίας της συνέχισης της κατάστασης αυτής.
Με αίσθημα υπευθυνότητας, ο ΕΣΔΕΠ, ενώ καταθέτει την αντίθεσή του στη συνέχιση της κατάληψης της Πρυτανείας, που δεν συμβάλλει στην επίλυση του προβλήματος των εργολαβιών, σκοπεύει να μεσολαβήσει ώστε να αποτραπεί η επιδείνωση της κρίσης με ήπια μέσα.
Ο ΕΣΔΕΠ θα είναι παρών με την Πανεπιστημιακή Κοινότητα την Τρίτη 31 Μαρτίου στις 12:00’ στην πλατεία του κτιρίου Διοίκησης, ώστε να διατρανώσουμε με τρόπο ειρηνικό και συντεταγμένο ότι το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό και επιστημονικό ίδρυμα της χώρας επιθυμεί να παραμείνει και ανοιχτό, αλλά και κοινωνικά δίκαιο."
....Πρέπει να λάβει τέλος με την υιοθέτηση και την εφαρμογή μιας οριστικής και βιώσιμης λύσης...να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί.....δηλαδή; Όσο δεν ακούγονται συγκεκριμένες προτάσεις, θέσεις και λύσεις, απαριθμημένες και πραγματοποιήσιμες, η κατάσταση καλά κρατεί, και έχουμε και κάτι να ασχολούμαστε...χρόνια τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Ανώνυμε του προηγούμενου σχολίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί του παρόντος αρκούμαι να σου πω ότι κάνεις λάθος. Αν ήσουν παρών στις συνεδριάσεις του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ, θα είχες άλλη άποψη.
Παναγιώτης Γκλαβίνης
Από τον Ορέστη Καλογήρου:΅
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σύγχρονη δημοκρατία δεν εξαντλείται στον θεσμό της καθολικής ψηφοφορίας, ούτε στην, απορρέουσα από αυτόν, αρχή της πλειοψηφίας. Η σύγχρονη δημοκρατία στηρίζεται παράλληλα σε μια σειρά από θεσμούς, που εξασφαλίζουν βαθμίδες διαμεσολάβησης μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων (τοπική αυτοδιοίκηση, συνδικαλισμός, κόμματα, θεσμοί της κοινωνίας των πολιτών κ.ο.κ.). Οι θεσμοί διαμεσολάβησης προστατεύουν το θεμέλιο της δημοκρατίας, την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, από νοθεύσεις και επιβουλές κάθε είδους. Η αδιαμεσολάβητη σχέση π.χ. μεταξύ λαού και ηγέτη, μεταξύ φωτισμένων ή μη «πρωτοποριών» και κοινωνικών τάξεων, μεταξύ παρακρατικών, παράνομων ή απλά εγκληματικών κέντρων και της εξουσίας κ.ο.κ., όχι μόνον νοθεύει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά ιστορικά οδήγησε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, στην φαλκίδευση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αλλά και σε τραγωδίες. Η αδιαμεσολάβητη αυτή σχέση μπορεί να παίρνει τη μορφή οικονομικής εκμετάλλευσης (καρτέλ ναρκωτικών, οργανωμένο έγκλημα τύπου μαφίας, «προστασία» κλπ), ενώ σε άλλες περιπτώσεις η επιδίωξη είναι η διεκδίκηση μεριδίου εξουσίας ή ελέγχου θυλάκων της κοινωνίας.
Ένας θεσμός διαμεσολάβησης που διαμορφώθηκε ιστορικά στις σύγχρονες δημοκρατίες είναι η αυτοτέλεια των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (με όλους τους περιορισμούς που θέτει ή δεν θέτει το εκάστοτε νομικό πλαίσιο). Η αυτοτέλεια των πανεπιστημίων έχει πάρει διάφορες μορφές. Στη χώρα μας πάντως συνδέεται με τον παραδοσιακό τρόπο (αυτό)διοίκησης μέσω εκλεγμένων θεσμικών οργάνων (πρυτανικές αρχές, κοσμήτορες, πρόεδροι τμημάτων, διευθυντές τομέων) με κορυφαίο αυτό της Συγκλήτου. Οι θεσμοί αυτοί αντλούν τη νομιμοποίησή τους από την αρχή της καθολικής συμμετοχής του συνόλου της πανεπιστημιακής κοινότητας στις διαδικασίες εκλογής και ανάδειξης. Και για το λόγο αυτό η νομιμοποίηση των θεσμών (αυτό)διοίκησης είναι ιδιαίτερα ισχυρή στα πλαίσια της πανεπιστημιακής μας κοινότητας.
Εδώ και μερικά χρόνια η αρχή της αυτοτέλειας και της αντιπροσωπευτικότητας στο χώρο των πανεπιστημίων νοθεύεται από την επιδίωξη διαφόρων ομάδων να δημιουργήσουν συνθήκες αδιαμεσολάβητης σχέσης με τα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου. Οι ομάδες αυτές αντλούν τη νομιμοποίησή τους αποκλειστικά και μόνον από την άσκηση βίας, κυρίως με τη μορφή της βίαιης παρεμπόδισης της λειτουργίας των εκλεγμένων θεσμών διαμεσολάβησης και με τη μορφή των «καταλήψεων». Μια αποκρουστική εικόνα αυτής της αδιαμεσολάβητης σχέσης έβλεπε κανείς στα χθεσινά δελτία ειδήσεων, όπου το κορυφαίο εκλεγμένο θεσμικό όργανο του ΑΠΘ βρισκόταν αντιμέτωπο με μια ομάδα τύπου «τάγματα εφόδου». Η ιδιότυπη αδιαμεσολάβητη σχέση που έχουν αναπτύξει οι ομάδες αυτές με τους πανεπιστημιακούς θεσμούς και οι οποίες αντλούν τη νομιμοποίησή τους από τη βία, νοθεύει την αρχή της αυτοτέλειας και της λαϊκής κυριαρχίας όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας (μέλη ΔΕΠ, φοιτητές, εργαζόμενους). Κύρια επιδίωξη των ομάδων αυτών είναι η άσκηση μιας ιδιότυπης συνδιοίκησης (μοιρασιάς δηλαδή της εξουσίας), αλλά πολλές φορές και οι παράνομες οικονομικές δραστηριότητες (παρακυλικεία κλπ).
Η «κατάληψη» του κτιρίου διοίκησης του πανεπιστημίου μας, αρχικά από ολιγάριθμες ομάδες αγνώστων και αργότερα με την προσθήκη ελάχιστων φοιτητών, αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εμπέδωσης αδιαμεσολάβητης σχέσης μεταξύ της διοίκησης του ΑΠΘ και των αυτόκλητων-απρόσκλητων ομάδων. Και επιβαρύνει αφόρητα το ήδη βεβαρυμένο πλέγμα αδιαμεσολάβητων σχέσεων στο εσωτερικό του πανεπιστημίου.
Από τη σκοπιά αυτή, οποιαδήποτε μηχανισμός διαλόγου επίλυσης των προβλημάτων του ΑΠΘ, εν προκειμένω του σοβαρού προβλήματος των πάσης φύσεως εργολαβιών, ακυρώνεται από την βίαιη επιβολή αδιαμεσολάβητων σχέσεων, ενώ ταυτόχρονα συρρικνώνεται, αν δεν ακυρώνεται, η αρχή της αντιπροσώπευσης όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας. Το δίλλημα λοιπόν υπάρχει. Το δίλλημα είναι αν η κοινότητά μας θα δεχτεί την επιβολή συνθηκών «περιορισμένης κυριαρχίας» ή αν θα διεκδικήσει το αυτονόητο. Την επίλυση των προβλημάτων μέσα από τα εκλεγμένα θεσμικά όργανα.
Η απόφαση της Συγκλήτου έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, ακριβώς γιατί πηγάζει από τον κορυφαίο θεσμό διαμεσολάβησης, που αντλεί τη νομιμοποίησή του από την καθολική συμμετοχή όλων των συνιστωσών της κοινότητάς μας στην εκλογή της. Και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να τεθεί σε καθεστώς «περιορισμένης κυριαρχίας» από τη βίαιη επιβολή αδιαμεσολάβητων σχέσεων. Η πάνδημη παρουσία της κοινότητάς μας στο κάλεσμα της Συγκλήτου την Τρίτη 31 Μαρτίου αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός θα διατρανώσει. Ειρηνικά και συντεταγμένα πρέπει να δώσουμε το σήμα στην ελληνική κοινωνία, που μας παρακολουθεί, ότι υπερασπιζόμαστε την αυτοτέλεια την πανεπιστημίου μας και ότι δεν επιτρέπουμε τη συρρίκνωση και τον περιορισμό των θεσμών του. Για όλους αυτούς τους λόγους την Τρίτη θα «είμαστε όλοι συγκλητικοί».
Ορέστης Καλογήρου
Παραθέτουμε μήνυμα του Προέδρου της ΠΟΣΔΕΠ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΥΤΑΝΗ ΤΟΥ ΑΠΘ,
Καθηγητή Αναστάσιο Μάνθο
Κύριε Πρύτανη,
Παρακολουθούμε με θλίψη και οργή τα γεγονότα που διαδραματίζονται για πολλοστή φορά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η κατάληψη του Κτιρίου Διοίκησης του Πανεπιστημίου σας συνεχίζεται από τις 16/3, με αιτήματα για την ικανοποίηση των οποίων οι Πανεπιστημιακές αρχές είναι απολύτως αναρμόδιες. Παράλληλα, παρεμποδίζεται η λειτουργία της Συγκλήτου, του ανωτάτου δηλαδή οργάνου του Ιδρύματος, από τις ίδιες ομάδες και τους συνεργάτες τους. Ενέργειες αυτής της φύσης βάλλουν ευθέως κατά του κεντρικού πυρήνα της ύπαρξης του Δημόσιου Πανεπιστήμιου και εξυπηρετούν, ηθελημένα ή αθέλητα, τα όποια αγοραία συμφέρονται καραδοκούν να καλύψουν το φυσιολογικά αναπτυσσόμενο κενό.
Θεωρούμε αυτονόητα τα ακόλουθα:
Α) Καταδικάζουμε απερίφραστα την εν λόγω κατάληψη του Κτιρίου Διοίκησης του ΑΠΘ, που βρίσκεται σε εξέλιξη από 16/3/09 και καλούμε τους καταληψίες να αποδώσουν άμεσα τον χώρο στη διοίκηση του Ιδρύματος.
Β) Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας προσωπικά στον Πρύτανη Καθ. Αναστάσιο Μάνθο, στους Αντιπρυτάνεις αλλά και στη Σύγκλητο του ΑΠΘ για τη στάση τους - στάση ακαδημαϊκής ευθύνης και δημοκρατικής συνέπειας.
Γ) Ενθαρρύνουμε αφενός τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των δύο Συλλόγων μελών ΔΕΠ του ΑΠΘ και αφετέρου τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής της ΠΟΣΔΕΠ που είναι μέλη ΔΕΠ του ΑΠΘ να αναλάβουν από κοινού τις αναγκαίες πρωτοβουλίες και να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες - τις οποίες αυτοί θα κρίνουν ως τις πλέον ενδεδειγμένες - ώστε το συντομότερο δυνατόν να λήξει η κατάληψη με ειρηνικό και συναινετικό τρόπο, χωρίς περαιτέρω διαταραχή του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και με πλήρη διαφύλαξη του πανεπιστημιακού ασύλου.
Δ) Καλούμε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές της Πολιτείας και της τοπικής κοινωνίας να συνεργασθούν στενά με τις Πρυτανικές Αρχές, ώστε να τερματισθεί κατά τον καλύτερο και συντομότερο τρόπο η από εβδομάδων ευρισκόμενη σε εξέλιξη έκρυθμη κατάσταση.
ΑΘΗΝΑ, 29 ΜΑΡΤΙΟΥ 2009
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΣΔΕΠ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Μ. ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΜΠ