Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

γιατί πνέουν μένεα κατά της επέμβασης της Πολιτείας;

.

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι δυνάμεις της αντίδρασης απέναντι σε κάθε επιχειρούμενη αλλαγή στα Πανεπιστήμια πνέουν τα μένεα κατά της αποκατάστασης της λειτουργίας της Κεντρικής Διοίκησης του ΑΠΘ από την Πολιτεία; Διότι, για μας, η λειτουργία της Πρυτανείας δεν αποκαταστάθηκε «από τα ΜΑΤ», όπως αρέσκονται να λένε, αλλά από την Ελληνική Πολιτεία. Αρνούμαστε να θεωρήσουμε ότι ο εισαγγελέας που έδωσε την εντολή να επέμβει η αστυνομία για να απελευθερώσει το κατειλημμένο επί 74 ημέρες (για μας, μία θα αρκούσε) κτήριο Διοίκησης του ΑΠΘ είναι όργανο δικτατόρων, οι δε Πρυτάνεις, Κοσμήτορες και Πρόεδροι ολόκληρου του ΑΠΘ, που κάλεσαν τον εισαγγελέα να το κάνει, χουντικοί, όπως υπονόησαν στην ψευτοανακοίνωση που πλαστογράφησαν ορισμένα μέλη του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ, καταχρώμενα πραξικοπηματικά την σφραγίδα που τους έδωσαν (μειοψηφικά) να κρατήσουν οι συνάδελφοι πριν δυο χρόνια. Απέδειξαν πόσο δημοκράτες είναι και πως αγωνίζονται για το «δημοκρατικό» Πανεπιστήμιο που χάνουν…

Για τον απλούστατο λόγο ότι χάνουν το Πανεπιστήμιο που τους βολεύει… Χάνουν το ζωτικό τους χώρο. Το άσυλο τούς διασφάλιζε την απαραίτητη ασυλία, ώστε ανενόχλητοι να επιδίδονται στη χρήση κάθε είδους βίας μέσα στο campus, για να κρατούν την Πανεπιστημιακή Κοινότητα όμηρο της ιδεολογικής τους τυραννίας. Η κατάληψη ήταν (και παραμένει) για τις δυνάμεις αυτές η τελευταία μορφή πάλης που τους απέμεινε. Στη σκέψη και μόνο ότι δεν θα μπορούν πλέον εύκολα να καταλαμβάνουν τα μέχρι χθες απροστάτευτα και ανοχύρωτα δημόσια πανεπιστημιακά κτήρια, έχασαν την ψυχραιμία τους και … ιδού το αποτέλεσμα:
Η χαλκευμένη καταγγελία τους θα μείνει στην συνδικαλιστική ιστορία του συλλόγου καθηγητών του ΑΠΘ ως μνημείο αυθαιρεσίας, αντισυναδελφικότητας και σταλινικής συμπεριφοράς εκλεγμένων συναδέλφων προς εκλεγμένους συναδέλφους. Μέχρις εδώ ήταν οι δημοκρατικές αντοχές τους. Μέχρις εδώ άντεξε το δημοκρατικό προσωπείο τους. Εκπρόσωποι του πιο αντιδραστικού σκοταδισμού που γνώρισε ποτέ το ΑΠΘ, αποκαλύφθηκαν στο πρώτο φως της μέρας.

Για τους ίδιους λόγους παρεμπόδιζαν και τις εκλογές του Συμβουλίου Διοίκησης. Τους ζητήσαμε τότε να παραιτηθούν, όταν σύσσωμη η καθηγητική κοινότητα του ΑΠΘ ψήφισε για την εκλογή του Συμβουλίου, σε πείσμα της φασιστικής τους αντίδρασης που είχε προηγηθεί. Τελικά, δεν χρειάστηκε, γιατί –για πρώτη φορά στην ιστορία του ΕΣΔΕΠ– κατέρρευσε η πλειοψηφία που τον διοικούσε πριν λήξει η θητεία του ΔΣ.

Μάταια θα αναζητήσουν τις αιτίες της πτώσης τους αλλού. Είναι αποκλειστικά ιδεολογικές. Πιο συγκεκριμένα, η ιδεολογική τους πτώχευση είναι το μοναδικό αίτιο της κατάρρευσής τους. Αφού στέρεψαν από ιδέες, τους απέμεινε μόνον η βία, ο τσαμπουκάς, η αυθαιρεσία, η ομηρεία, ο προπηλακισμός, η στοχοποίηση, το λουκέτο και η παρεμπόδιση. Η άσκηση φυσικής βίας σε όλο της το μεγαλείο. Αυτό είναι το μοναδικό ιδεολογικό όπλο που τους απέμεινε. Και τώρα διαμαρτύρονται, γιατί κινδυνεύουν να το χάσουν και αυτό. Αν και, ως υποτιθέμενοι μαρξιστές, θα έπρεπε να γνωρίζουν πως μ' ένα τέτοιο όπλο δεν πας μακριά, όπως δεν πήγε μακριά καμιά τυραννία.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, χώρος ελευθερίας, και δεν έχει θέση η βία τους. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.