Ένας χρόνος μετά...

Πέρασε ένας χρόνος από τα δικά μας Δεκεμβριανά κι η Πανεπιστημιακή Κοινότητα δεν έχει ακόμη συμφωνήσει πώς θα προστατεύσει - στο μέτρο που περνάει απ' το χέρι της - το δημόσιο χώρο που μας ανέθεσε να διαχειριστούμε ο Έλληνας φορολογούμενος.

Όταν οι τρεις Παρατάξεις της Κοινής Πρωτοβουλίας ξεκινήσαμε τη διαδικασία διαμόρφωσης ενός πλαισίου αρχών για την προάσπιση του ακαδημαϊκού ασύλου, αποφασίσαμε να τις δημοσιοποιήσουμε σ' ένα περιβάλλον ηρεμίας, που θα μας επέτρεπε να σκεφτούμε νηφάλια τί έπρεπε να κάνουμε για ν' αντιμετωπίσουμε καταστάσεις δύσκολες, σαν κι αυτές που ελπίζουμε κι ευχόμαστε να μην (ξανα)ζήσουμε, ούτε τις επόμενες ημέρες, ούτε και στο μέλλον.

Ακόμη περιμένουμε από τον κ. Πρύτανη να κατεβάσει, όπως υποσχέθηκε, την Πρότασή μας για απόφαση στη Σύγκλητο. Κατανοούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κατά τη συζήτηση καυτών θεμάτων σε μια Σύγκλητο που κινδυνεύει ανά πάσα ώρα και στιγμή να γίνει όμηρος ταραξιών. Είναι κι αυτός, όμως, ένας λόγος να επισπεύσει τις διαδικασίες υιοθέτησης ενός πλαισίου αρχών, που αποτυπώνουν το αυτονόητο: τί κάνουμε εμείς για να προστατεύσουμε το δικό μας χώρο και τις δικές μας ελευθερίες μέσα στο χώρο μας.

Δεν έχουμε σκοπό να κινδυνολογήσουμε. Ούτε και χρειάζεται πια, αφού πλέον ζούμε μέσα στον κίνδυνο. Τί άλλο να μας συμβεί, άραγε, που δεν μας συνέβη; Τί άλλο πια; Εδώ και πάνω από ένα μήνα, κάθε σαββατόβραδο το campus του ΑΠΘ γίνεται πεδίο μάχης και τα κτήριά του χώροι λεηλασίας. Όμως, συνάδελφοι, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Εμείς τόπαμε και το ξανάπαμε εν καιρώ, το ξαναλέμε και τώρα: Εν θερμώ, τίποτα δεν μπορεί ν’ αποφασισθεί και τίποτα δεν πρόκειται ν’ αποφασισθεί.

Συνεπώς, ζητάμε από το Πρυτανικό Συμβούλιο του ΑΠΘ να υιοθετήσει εδώ και τώρα προσωρινά την Πρόταση της Κοινής Πρωτοβουλίας που υποβλήθηκε στην Σύγκλητο στις 26.8.2009, και να ενεργήσει τα δέοντα με βάση την πρόταση αυτή. Άλλη πρόταση δεν υπήρξε. Ούτε και σοβαρός αντίλογος στην Πρότασή μας. Το θέμα έχει εξαντληθεί. Με τον τρόπο αυτό, το Πρυτανικό Συμβούλιο θα θωρακίσει θεσμικά το χώρο μας και θα αποτρέψει οποιουσδήποτε από το να διανοηθούν να τον παραβιάσουν ή να τον καταστρέψουν τις προσεχείς ημέρες.

Από ’κει και πέρα, ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.
.