για την 7η έδρα μας στο 9ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ

Πάνω στο θέμα της διάθεσης της 7ης κενής θέσης που κατέλαβε η Πανεπιστημιακή Συμπαράταξη στο 9ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ, η άποψή μας είναι η ακόλουθη:

Στο ΔΣ του ΕΣΔΕΠ, σε δύο διαδοχικές συνεδριάσεις πριν ακόμη αυτό συγκροτηθεί σε σώμα, ακούστηκαν όλες οι απόψεις των μελών της Εφορευτικής Επιτροπής πάνω στο ζήτημα, χωρίς να παρθεί απόφαση, μιας και το θέμα δεν μπορούσε να τεθεί ακόμη στην ημερήσια διάταξη. Τόσο της πλειοψηφίας, που έδωσε την 7η θέση μας σε άλλη Παράταξη, όσο και της μειοψηφίας, που είχε διαφορετική γνώμη. Η θέση της πλειοψηφίας δεν μας έπεισε για τους εξής λόγους:

Η επίκληση – κατ’ αναλογική εφαρμογή – διατάξεων του Καταστατικού του ΕΣΔΕΠ για την συγκρότηση του 9μελούς συμβουλίου του ή – ακόμη περισσότερο – του εκλογικού νόμου της χώρας για την εκλογή 300 βουλευτών, είναι αβάσιμη εν προκειμένω.

Εάν κατεβάζαμε έναν (1) μόνο υποψήφιο για το ΔΣ του ΕΣΔΕΠ και δικαιούμασταν, όπως έγινε, δύο (2) εδρών στο Δ.Σ., εύλογα θα καλύπτονταν η δεύτερη θέση μας από την Παράταξη με το αμέσως μεγαλύτερο υπόλοιπο ψήφων από την πρώτη κατανομή, για το λόγο ότι – πάντως – το Δ.Σ. θα πρέπει σύμφωνα με το Καταστατικό του να έχει 9 μέλη, κάτι που γνωρίζουν από πρίν οι ψηφοφόροι που μας ψηφίζουν. Ομοίως, εάν ένα κόμμα κατεβάσει π.χ. 40 υποψήφιους όλους κι όλους στην Επικράτεια και πάρει πολύ περισσότερες ψήφους τελικά, εύλογα οι επιπλέον ψήφοι που θα πάρει, και που δεν θα μετατραπούν σε έδρες του στο Κοινοβούλιο, θα πάνε, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, κάπου αλλού προκειμένου να συγκροτηθεί το σώμα των 300 βουλευτών που απαιτεί το Σύνταγμα, και αυτό το γνωρίζει ο λαός που ψηφίζει το μικρό κόμμα από πριν.

Εδώ, όμως, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Εδώ πρόκειται για πρόσκληση από την ΠΟΣΔΕΠ σε εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπων Παρατάξεων στο Συνέδριό της ΧΩΡΙΣ ΚΛΕΙΣΤΟ – ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟ – ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΡΙΘΜΟ ΣΥΝΕΔΡΩΝ. Δεν λέει, δηλαδή, η ΠΟΣΔΕΠ, ελάτε και ψηφίστε για να συμπληρώσουμε 1000 θέσεις συνέδρων ή για να συμπληρώσετε 30 θέσεις συνέδρων που αναλογούν στο δικό σας ΑΕΙ. Εύλογα, σε μια τέτοια περίπτωση, όσοι προσέρχονταν να μας ψηφίσουν, θα γνώριζαν ότι – αν δεν καλύπταμε τις θέσεις που θα μας έδιναν με την ψήφο τους – οι επιπλέον θέσεις μας θα πήγαιναν κάπου αλλού, προκειμένου να συγκροτηθεί το σώμα των 1000 συνέδρων ή των 30 που θ' αναλογούσαν στο ΑΠΘ. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Τί λέει, όμως, τώρα η ΠΟΣΔΕΠ? Λέει στις Παρατάξεις: τρέξτε και φέρτε μου όσο περισσότερους ψηφοφόρους μπορείτε η καθεμιά σας, κι εγώ θα δεχτώ έναν για κάθε 15 που θα μου φέρει η καθεμιά σας. Και μάλιστα οι Παρατάξεις ενεργούν με αυτό το understanding και μετεκλογικά, εις τρόπον ώστε στο Συνέδριο κάθε Παράταξη κεντρικά να αθροίζει τις περιφερειακές της δυνάμεις.

Εδώ, λοιπόν, οι συνάδελφοι ήρθαν να ψηφίσουν μια Παράταξη, χωρίς να ξέρουν από πριν ότι η ψήφος τους μπορεί να πριμοδοτήσει μια άλλη Παράταξη, αυξάνοντας ενδεχομένως την δική της εκπροσώπηση στο Συνέδριο. Το αντίθετο μάλιστα γνώριζαν. Αν ο αριθμός ήταν κλειστός και γνωστός από πριν, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Τώρα, όμως, με αυτό που έγινε, δεν πρόκειται για μια απλή «κλοπή» ψήφου. Μεταφορά ψήφων έχουμε σε κάθε περίπτωση στη δεύτερη και την τρίτη κατανομή σε όλα τα εκλογικά συστήματα. Εδώ πρόκειται για «κλοπή» άποψης, που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να δεχτούμε για λογαριασμό των συναδέλφων που μας ψήφισαν. Ιδίως τη στιγμή που υπήρξαν συνάδελφοι οι οποίοι, ενώ μας ψήφισαν για ΔΣ, δεν μας ψήφισαν για την ΠΟΣΔΕΠ. Όσοι όμως μας ψήφισαν για την ΠΟΣΔΕΠ, ψήφισαν εμάς για την ΠΟΣΔΕΠ κι όχι κάποιους άλλους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, δεν το εξετάζουμε. Γιατί εδώ εκφράζονται διαφορετικές απόψεις Παρατάξεων κι όλες μετρούν τη δύναμή τους και καμιά δεν μπορεί να «μεταφερθεί» σε άλλη, εκτός αν το συμφωνήσουμε από πριν. Όχι μόνο δεν συμφωνήσαμε κάτι τέτοιο από πριν, αλλά συναινέσαμε στο ακριβώς αντίθετο, κι έτσι συμπεριφερόμαστε και μετεκλογικά. Σε κάθε περίπτωση, δεν πάω να ψηφίσω για να εκλέξω έναν συγκεκριμένο και γνωστό από πριν αριθμό, οπότε θάταν εύλογο, αν η δική μου παράταξη δεν είχε τον απαραίτητο αριθμό μελών, να ξέρω σαν ψηφοφόρος ότι μπορεί τελικά η ψήφος μου να πριμοδοτήσει μια άλλη παράταξη.

Προβλήθηκε το επιχείρημα – σε απάντηση της ανωτέρω θέσης μας – ότι αν βρίσκαμε στην κάλπη π.χ. 45 λευκά ψηφοδέλτια, αυτά δεν θα μετατρέπονταν σε θέσεις που θα μοιράζονταν στις Παρατάξεις, ανεξάρτητα αν οι 45 ψηφοφόροι δεν θα ψήφιζαν καμιά Παράταξη? Ο καθένας, όμως, αντιλαμβάνεται ότι είναι άλλο να αυξάνεις τις θέσεις σου αναλογικά με την δύναμη που σου έδωσαν οι ψηφοφόροι σου «αξιοποιώντας» τα λευκά για να αυξήσεις συνολικά την συμμετοχή όλων pro rata, και άλλο να μεταφέρεις ψήφους από τη μια παράταξη στην άλλη, στρεβλώνοντας εκ των υστέρων την προτίμηση του ψηφοφόρου σε μια παράταξη. Στην περίπτωση των λευκών, δεν στρεβλώνεις καμιά προτίμηση, απλά αυξάνεις γραμμικά προς τα πάνω την εκπροσώπηση όλων των Παρατάξεων, στη βάση όμως των δικών τους δυνάμεων, όχι μεταφέροντας δύναμη από τη μια παράταξη στην άλλη, κάτι που σε καμιά περίπτωση δεν δικαιούσαι να το κάνεις, εκτός κι αν τόχεις προβλέψει από πριν.

Αν, όμως, θέλουν κάποιοι με τέτοια επιχειρήματα να φτάσουμε τον συλλογισμό μας στα άκρα, δεν έχουμε αντίρρηση: αν π.χ. μας ψήφιζαν 1500 συνάδελφοι, οι λοιπές παρατάξεις θα απαιτούσαν να στείλουν 94 δικούς τους υποψήφιους επιπλέον στην ΠΟΣΔΕΠ; Είναι σαφές ότι ούτε εμείς μπορούμε να ορίσουμε εκ των υστέρων δικό μας 7ο υποψήφιο, ούτε καμιά άλλη παράταξη μπορεί να διεκδικεί να εκλεγεί δικός της υποψήφιος με τις δικές μας ψήφους.

Όπως αντιλαμβάνεστε, η στρέβλωση της ψήφου εν προκειμένω θέτει και ζήτημα ηθικής τάξης, που δεν πρέπει να υποτιμάται στο πλαίσιο μιας ακαδημαϊκής κοινότητας. Είναι δυσάρεστο να παρακολουθεί κανείς πώς επιχειρούν κάποιοι να ιδιοποιηθούν δικές μας ψήφους. Έχει, άραγε, καμιά παράταξη παράπονο? Δεν πήρε η καθεμιά όσες θέσεις της αναλογούσαν? Είναι πρέπον να διεκδικείται η θέση μιας παράταξης από μιαν άλλη? Καθόσον μας αφορά, δεν μπορούμε να χαρίσουμε τις ψήφους μας σε κανέναν, ειδικά υπό τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μας τίμησαν οι συνάδελφοι. Βεβαίως και είμαστ’ εμείς υπόλογοι απέναντί τους. Δεν έχουμε, όμως, το δικαίωμα να συναινέσουμε ώστε να πριμοδοτήσει η ψήφος τους μια παράταξη που δεν ψήφισαν, για τους λόγους ακριβώς που προαναφέραμε, οι οποίοι είναι όλοι τους ουσιώδεις και μάλιστα δεν έχουν και αντίλογο, απ’ ό,τι διαπιστώσαμε. Όσοι επέλεξαν να μην μας ψηφίσουν για την ΠΟΣΔΕΠ, παρά το γεγονός ότι μας ψήφισαν για το ΔΣ του ΕΣΔΕΠ, το έπραξαν εν γνώσει τους. Τους σεβόμαστε και θ’ αγωνιστούμε να έχουν το δικαίωμα να το πράττουν και στο μέλλον. Όμως, όσοι μας ψήφισαν για την ΠΟΣΔΕΠ, ψήφισαν εμάς για την ΠΟΣΔΕΠ, γνωρίζοντας ότι ήμασταν μόνον έξι (6), να μετράνε ξέρανε. Κανείς δεν δικαιούται να τους πει ας πρόσεχαν, ούτε και σε μας ας προσέχαμε να κατεβάζαμε επτά υποψήφιους. Δεν εκπλήσσει, άραγε, τις άλλες Παρατάξεις που διαμαρτύρονται το γεγονός ότι και με λειψό ψηφοδέλτιο υπερψηφιστήκαμε (στην κυριολεξία εν προκειμένω)?

Όμως, για τους ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΛΟΓΟΥΣ που αναφέρουμε στη συνέχεια, είμαστε υποχρεωμένοι να τηρήσουμε κάθετη στάση στο θέμα αυτό, την οποία περιγράφουμε στο τέλος:

1) Η Εφορευτική Επιτροπή είναι όργανο του ΕΣΔΕΠ, όχι της ΠΟΣΔΕΠ. Φαίνεται, λοιπόν, πως κάποια από τα μέλη της Εφορευτικής (δηλαδή ούτε καν όλα) έσπευσαν να υποβάλουν (πώς, ποιοί, πότε, γιατί) σχετικό ερώτημα στην ΠΟΣΔΕΠ, τυπικά ή άτυπα αδιάφορο, γεγονός που καταγράφηκε και στο Πρακτικό της Εφορευτικής Επιτροπής, κάτι που, αν είναι αλήθεια, θα συνιστούσε ανεπίτρεπτη παρέμβαση της ΠΟΣΔΕΠ, δευτεροβάθμιου συνδικαλιστικού φορέα, στα εσωτερικά του ΕΣΔΕΠ, πρωτοβάθμιου συνδικαλιστικού φορέα.

2) Δεν ερωτηθήκαμε καν πάνω σ’ ένα ζήτημα, για το οποίο ο καθένας θα μας αναγνώριζε αυξημένο τίτλο ενημέρωσης, αν μη τί άλλο, σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον εμπλεκόμενο ή ενδιαφερόμενο.

3) Η Εφορευτική θάπρεπε, δεδομένων των αποτελεσμάτων που άλλαξαν τις ισορροπίες στο εσωτερικό του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ, να είναι πιο προσεκτική. Γιατί να μην πάει το θέμα στο ΔΣ του ΕΣΔΕΠ, ώστε αυτό να συνάγει τις συνέπειες των πορισμάτων της? Γιατί αυτή η σπουδή να κλείσει το θέμα σώνει και καλά σε επίπεδο Εφορευτικής, και μάλιστα κατά πλειοψηφία? Τί φοβόταν η Εφορευτική? Δεν είναι το ΔΣ του ΕΣΔΕΠ που εκπροσωπεί τον ΕΣΔΕΠ έναντι όλων, και άρα και έναντι της ΠΟΣΔΕΠ? Κι αν δεν προβλέπεται στο Καταστατικό του, το ΔΣ ενός Συλλόγου έχει, εν αμφιβολία, το τεκμήριο της αρμοδιότητας ν’ αποφασίζει επί παντός θέματος που δεν ανατίθεται σαν αρμοδιότητα σε κάποιο άλλο όργανο, ενόσω δεν συνεδριάζει η ΓΣ.

4) Η Εφορευτική Επιτροπή του ΕΣΔΕΠ, πρέπει να γνωρίζετε, δεν λειτουργεί όπως κάθε άλλη Εφορευτική Επιτροπή σε κοινές εκλογές. Δεν καταμετρά τους σταυρούς που έλαβε ο κάθε υποψήφιος από κάθε παράταξη. Καταμετρά μόνο τις ψήφους των παρατάξεων και τις έδρες και, εθιμικώ δικαίω, αφήνει στις Παρατάξεις την ευχέρεια να μετρήσουν αυτές τους σταυρούς που έλαβαν οι υποψήφιοί τους και να πράξουν ανάλογα. Δεν καταγράφει, δηλαδή, στο Πρακτικό της και ποιοί εκλέγονται ονομαστικά, όπως κάνει κάθε άλλη Εφορευτική Επιτροπή. Αυτό το αφήνει στη συνέχεια στις παρατάξεις. Καταγράφει μόνο τις έδρες που αναλογούν σε κάθε παράταξη. Άρα, λοιπόν, κατ’ έθιμο, η δουλειά της τελειώνει με την καταμέτρηση των ψήφων που πήραν οι παρατάξεις και την καταγραφή των εδρών που αναλογούν σε καθεμία. Δεν πάει παραπέρα. Δεν «ανοίγει», δηλαδή, τα ψηφοδέλτια ως προς τους υποψηφίους. Γιατί εδώ «ανοίχθηκε» το δικό μας ψηφοδέλτιο και διαπιστώθηκε ότι αυτό περιείχε μόνο έξι (6) υποψηφίους? Ρωτήσαμε μέλος της Εφορευτικής στο Συμβούλιο αν γνώριζε πόσους υποψήφιους κατέβασε η τάδε ή η δείνα παράταξη για την ΠΟΣΔΕΠ και δεν ήξερε να μας πει. Πώς λοιπόν ήξερε πόσες υποψηφιότητες κατεβάσαμε εμείς? Ήταν δουλειά της να το ξέρει? Αφού δεν βγάζει και τους υποψήφιους. Βγάζει μόνο τις έδρες. Από πού κι ως πού, λοιπόν, μπήκε και στους υποψήφιους μόνο για μας? Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να καταγράψει πόσες έδρες αναλογούσαν σε κάθε Παράταξη, κι από κει και πέρα να αφήσει τις Παρατάξεις, εν συμβουλίω πλέον, που έχει και το τεκμήριο της αρμοδιότητας, να λύσουν το πρόβλημα της αδυναμίας πλήρωσης της 7ης έδρας μας. Ξεκάθαρα πράγματα, εδώ η Εφορευτική υπερέβη τις αρμοδιότητές της.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, εμείς πιστεύουμε ότι:

1ον – Η 7η έδρα μας στο 9ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ θα πρέπει να μείνει αδιάθετη.

2ον – Καλούμε την Παράταξη που την διεκδικεί – αν την διεκδικεί – να πάψει να το κάνει.

3ον – Σε διαφορετική περίπτωση, θα θέσουμε το θέμα στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ, όπου θα κληθούμε να αποφασίσουμε τί έγγραφο θα στείλουμε στην ΠΟΣΔΕΠ, αφού στο μεταξύ μας γνωστοποιηθούν από τις παρατάξεις και οι συνάδελφοι που θα μεταβούν στην Αθήνα για να συμμετάσχουν στο συνέδριο, ανάλογα με τις έδρες που θα έχει κερδίσει με τις δικές της ψήφους η κάθε παράταξη. Αυτή είναι αρμοδιότητα του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ, την οποία εμείς εννοούμε να ασκήσουμε και όχι να παραιτηθούμε αυτής. Θα λάβουμε δε υπόψη τα πορίσματα του Πρακτικού της Εφορευτικής Επιτροπής μόνον καθό μέτρο αυτά εμπίπτουν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της. Όσα άλλα διατύπωσε ως μη ώφειλε, θεωρούνται σα να μην γράφτηκαν ποτέ, γιατί ούτε ζητήθηκαν, ούτε δουλειά της ήταν να τα γράψει, αλλ’ ούτε και σωστά είναι σύμφωνα με τα όσα προαναφέραμε.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΑΠΘ