1. Αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας στους πανεπιστημιακούς χώρους

.
Αποτελεί πεποίθησή μας ότι κακώς συνδέεται με το άσυλο η – αυτονοήτως επιβεβλημένη σε ολόκληρη την Ελληνική Επικράτεια – προστασία της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ελεύθερης έκφρασης, της ελεύθερης συνάθροισης, της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και του δικαιώματος της εργασίας μέσα στα Πανεπιστήμια. Θεωρούμε δεδομένο ότι το Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να είναι άσυλο παρανόμων και παρανομιών. Έχουμε χρέος να προασπίσουμε την πεμπτουσία του ακαδημαϊκού ασύλου με το οποίο μας εξόπλισε η Πολιτεία, ώστε μέσα στους χώρους των Πανεπιστημίων να διασφαλίζεται η απόλυτη ελευθερία στη διακίνηση ιδεών και απόψεων, πέρα από κάθε εξουσιαστικό και βίαιο καταναγκασμό. Δεν νοείται ο χώρος της ελεύθερης έκφρασής μας και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς μας, να μετατρέπεται σε χώρο ανεμπόδιστης παραβίασης των ατομικών δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών.

Γι’ αυτό θα πρέπει:

1) Να λειτουργεί μέσα στο Πανεπιστήμιο μια δύναμη φύλαξης με πραγματικές δυνατότητες παρέμβασης για προφύλαξη, αποτροπή και προστασία, η οποία να τελεί αποκλειστικά υπό τις οδηγίες, τις εντολές και τον έλεγχο των Πανεπιστημιακών Αρχών.

2) Η Σύγκλητος να οριοθετήσει με πάγια απόφασή της τις παράνομες εκείνες πράξεις και ενέργειες που σαφώς δεν καλύπτονται από το Ακαδημαϊκό Άσυλο.
.
3) Στην περίπτωση κατά την οποία η δύναμη φύλαξης του Πανεπιστημίου αδυνατεί να αποτρέψει ή να αντιμετωπίσει παράνομες πράξεις ή ενέργειες, το Πρυτανικό Συμβούλιο να αναλάβει τις ευθύνες του και να καλεί την αρμόδια Εισαγγελία και την αστυνομική δύναμη να επέμβουν όπως ο νόμος ορίζει, ιδίως στις περιπτώσεις εκείνες που τίθεται σε κίνδυνο η σωματική ακεραιότητα των φυλάκων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Για τις περιπτώσεις αυτές, θα πρέπει να εκπονηθεί ένα σχέδιο διαχείρισης κρίσεων.
.