9. Περιβαλλοντική και Κοινωνική Υπευθυνότητα των Πανεπιστημίων και Ποιότητα Ζωής

.
Σήμερα, το Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι περιβαλλοντικά και κοινωνικά ανεύθυνο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι καλλιεργείται χρόνια τώρα στους κόλπους του και σε μας τους ίδιους μια υποκουλτούρα του όλα επιτρέπονται μέσα σ’ αυτό χωρίς καμιά συνέπεια.

Ζούμε σ’ ένα Πανεπιστήμιο κακομεταχειρισμένο, κακοσυντηρημένο, βρώμικο, ακατάστατο και ρημαγμένο. Ένα Πανεπιστήμιο πνιγμένο στην αφίσα, που ακυρώνει οποιαδήποτε προσπάθεια αναβάθμισης των χώρων του, η οποία, όταν αναλαμβάνεται, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να κατασπαταλά το δημόσιο χρήμα. Σε κανέναν άλλο χώρο δεν επιτρέπεται στα κόμματα η αφισορύπανση. Κι όμως, αναγνωρίζουν στον εαυτό τους το δικαίωμα να κατασπαταλούν τα χρήματα του Ελληνικού Λαού και να βιάζουν το περιβάλλον, πνίγοντας τις σχολές μας στις αφίσες που τυπώνουν μαζικά για τις παρατάξεις τους. Και το πρόβλημα είναι ότι κανείς μας δεν πιστεύει ότι αυτό μπορεί ν’ αλλάξει. Το πρόβλημα είναι ότι αποδεχόμαστε πως το Ελληνικό Πανεπιστήμιο πρέπει να μοιάζει σε κάτι χειρότερο από στάβλο. Κανείς δεν μπορεί – και δεν θέλει – ν’ αγαπήσει έναν τέτοιο χώρο. Αδιαφορούμε αν κάποιοι τον κακομεταχειρίζονται, αφού όλο και λιγότερο ζούμε πια σ’ αυτόν, εξαιτίας – μεταξύ άλλων – και της αυξημένης ανασφάλειας. Ο κλασικός ελληνικός πανεπιστημιακός χώρος σήμερα αποπνέει μια εικόνα παρακμής, που συμβαδίζει με την πτώση του επιπέδου σπουδών, εξ αιτίας μιας παρατεταμένης αναταραχής στην Ανώτατη Παιδεία, που περιορίζει δραστικά τον ωφέλιμο χρόνο διδασκαλίας και μετατρέπει το Πανεπιστήμιο σε εξεταστικό κέντρο, που μοιράζει χαρτιά άνευ αντικρύσματος.

Τον τελευταίο καιρό, το Πανεπιστήμιο εξήγαγε την κρίση του στην Κοινωνία. Δεν μας έφτασε που συντηρούμε την αθλιότητα στους χώρους μας, ανεχόμενοι την βία των καταλήψεων και των ομηριών, των λεηλασιών και των καταστροφών, των προπηλακισμών και των απειλών, τώρα λειτουργούμε πλέον και σαν ορμητήριο των καταστροφέων της περιουσίας του Ελληνικού Λαού στους γύρω από τα Πανεπιστήμια χώρους. Αρνούμαστε να άρουμε το άσυλο που παρέχουμε στα παραβατικά στοιχεία που βρίσκουν καταφύγιο στους χώρους μας ή τους χρησιμοποιούν σαν ορμητήριο, επιτρέποντάς τους ανεμπόδιστα να καταστρέφουν την δημόσια και ιδιωτική περιουσία μέσα κι έξω από τα Πανεπιστήμιά μας.

Εμείς πιστεύουμε ότι δεν μας αξίζει ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο. Εμείς πιστεύουμε ότι μας αξίζει ένας όμορφος χώρος, που να εμπνέει τη δημιουργικότητα και να μπορεί ν’ αγαπηθεί. Το Πανεπιστήμιο δεν είναι δικό μας να το κάνουμε ό,τι θέλουμε ή ό,τι θέλουν κάποιοι. Το Πανεπιστήμιο ανήκει στον Ελληνικό Λαό και δεν έχουμε το δικαίωμα, στο όνομα οποιασδήποτε ιδεοληψίας, να το κακομεταχειριζόμαστε, ούτε και να προστατεύουμε όσους το κακομεταχειρίζονται και το καταστρέφουν.
.