Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

10. Αναγνώριση του μεριδίου ευθύνης μας για την κατάσταση της ανώτατης παιδείας στη χώρα μας

.
Εμείς οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι πρέπει να προβληματιστούμε ιδιαίτερα από τη συνεχιζόμενη απαξίωση της ακαδημαϊκής ιδιότητας και της πανεπιστημιακής κοινότητας στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας· από τη συνεχή υποβάθμιση του επιπέδου σπουδών στα Πανεπιστήμια και τη μετατροπή τους σε εξεταστικά κέντρα, που χορηγούν τίτλους με αμφισβητούμενη πλέον αξία στην αγορά εργασίας, ιδίως την ευρωπαϊκή και τη διεθνή· από τη διαρκή απομόνωση του Πανεπιστημίου από την κοινωνία, που τείνει να το μετατρέψει, από πρωτοπόρο θεσμό αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, σε οχυρό βολέματος, προστατευτισμού, ανευθυνότητας, ήσσονος προσπάθειας και διατήρησης υστερόβουλων «κεκτημένων» χωρίς κοινωνική αξία.

Γι’ αυτό, θα πρέπει ν’ αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης που αναλογεί ατομικά στον καθένα μας και συλλογικά σε όλους εμάς, ιδίως όσον αφορά: στο πρόγραμμα σπουδών που παρέχουμε στους φοιτητές μας· στην ποιότητα του μαθήματος που προσφέρουμε στους φοιτητές μας· στην ποιότητα και χρηστικότητα του πανεπιστημιακού συγγράμματος που χορηγούμε στους φοιτητές μας· στον τρόπο που εξετάζουμε τους φοιτητές μας και στις μεθόδους με τις οποίες αξιολογούμε την επίδοσή τους· στην επιλογή των συναδέλφων μας που εκλέγονται σε θέσεις μελών ΔΕΠ και που εξελίσσονται στην ακαδημαϊκή τους καριέρα· στον τρόπο με τον οποίο επιβλέπουμε τους υφισταμένους μας, συντονίζουμε το βοηθητικό προσωπικό όπου υπάρχει και διοικούμε το διοικητικό μας προσωπικό ή ελέγχουμε όσους εξαρτώνται από εμάς· στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε τη δημόσια περιουσία που τίθεται στη διάθεσή μας και διαχειριζόμαστε οικονομικά το Πανεπιστήμιό μας.

Ποιοί άλλοι εκτός από εμάς τους ίδιους είμαστε υπόχρεοι και υπεύθυνοι για τα παραπάνω; Πρέπει, λοιπόν, νάμαστε έτοιμοι να λογοδοτήσουμε για το τί κάναμε και τί δεν κάναμε γι’ αυτά απέναντι στην Ελληνική Κοινωνία.

Γι’ αυτό, εμείς πιστεύουμε, δεσμευόμαστε και αγωνιζόμαστε:

1. για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της Πανεπιστημιακής Κοινότητας και της Ακαδημαϊκής Ιδιότητας στα μάτια της Ελληνικής Κοινωνίας· για την κοινωνική υπευθυνότητα των Πανεπιστημιακών και την κοινωνική λογοδοσία των Πανεπιστημίων.

2. για την εκπλήρωση των καθηκόντων μας με τρόπο που να σέβεται τους φοιτητές και τους γονείς τους, όπως και τους Έλληνες φορολογούμενους που καταβάλλουν το μισθό μας.

3. για την προστασία της δημόσιας περιουσίας και τον σεβασμό του ακαδημαϊκού χώρου που μας ανέθεσε ο Ελληνικός Λαός να διαχειριστούμε.

4. για την παροχή ενός επιπέδου σπουδών ισάξιου των καλύτερων Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων, που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των φοιτητών μας και όχι τις δικές μας ανάγκες.

5. για την ενθάρρυνση της καινοτομίας στην εκπαιδευτική διαδικασία και την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, που θα μας εντάξουν στην Κοινωνία της Γνώσης και θα μας επιτρέψουν να κλείσουμε το επιστημονικό χάσμα που μας χωρίζει από τα προηγμένα κράτη εταίρους μας στην Ευρώπη και τον κόσμο.

6. για την διεθνικότητα του Πανεπιστημίου και το άνοιγμά του στον κόσμο, καθώς και για την ευαισθητοποίηση των φοιτητών μας στο γεγονός ότι δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο και ότι ο υπόλοιπος κόσμος δεν θα μας περιμένει.

7. για ένα Πανεπιστήμιο, παράγοντα μετεξέλιξης και εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας υπέρ των νέων με προσόντα, γνώσεις και δεξιότητες, που αποζητούν μια ευκαιρία για να προσφέρουν και ν’ αναδειχθούν, εμποδίζονται όμως από τις δυνάμεις της συντήρησης, που μάχονται για τα «κεκτημένα» τους κι αντιστρατεύονται κάθε μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση αυτή, είτε είναι στην Παιδεία, είτε ευρύτερα στην Οικονομία και την Κοινωνία.
.

3 σχόλια:

  1. Eπιτρέψτε μου να θέσω τη δυσάρεστη και αποκαρδιωτική κατάσταση που σχετίζεται με το ζήτημα της εξέλιξης των μελών ΔΕΠ. Την προσωπική μας εμπειρία τείνουμε να λησμονούμε μετά τον πολυπόθητο διορισμό, σχεδόν όπως οι μητέρες λησμονούν τις ωδίνες του τοκετού...

    Είναι γνωστό ότι, υπό ομαλές συνθήκες, καθυστερεί υπερβολικά η δημοσίευση της προκήρυξης μιας θέσης, παραβιάζεται το χρονικό πλαίσιο που θέτει ο νόμος για την κατάθεση των εισηγητικών εκθέσεων, οι υποψήφιοι υποχρεώνονται σε σημαντική οικονομική αφαίμαξη καταθέτοντας τόσους φακέλους με το έργο τους όσα και τα μέλη του εκλεκτορικού (ο νόμος απαιτεί μόνο την κατάθεση υπομνήματος και βιογραφικού σε πολλαπλά αντίτυπα - το έργο μπορεί να κατατίθεται σε ένα φάκελο, στη γραμματεία του οικείου Τμήματος). Οι καθυστερήσεις στην πορεία ως το διορισμό έχουν μειωθεί σημαντικά μετά την ανάθεση του ελέγχου νομιμότητας στις πρυτανικές αρχές - αρκεί, βέβαια, το κτίριο διοίκησης να μη τελεί υπό κατάληψη. Στην περίπτωση, όμως, νεοεκλεγμένων συναδέλφων, η δημοσίευση του ΦΕΚ καθυστερεί επί μήνες, κυρίως για δημοσιονομικούς λόγους, αφού τίποτα δεν καταβάλλεται αναδρομικά. Από την άλλη, κατά καιρούς γινόμαστε μάρτυρες εξελίξεων-express που οφείλονται στο ενδημικό ελληνικό φαινόμενο των προσωπικών/πελατειακών σχέσεων ανάμεσα σε διοικούντες και διοικουμένους.

    Για λόγους αξιοκρατίας και χρηστής διοίκησης, θα πρέπει να προτείνουμε αυστηρή εφαρμογή του νομικού πλαισίου, επίσπευση της διαδικασίας διορισμού για τους νεοεκλεγόμενους, ενώ σκόπιμη θα ήταν η παρακολούθηση και διερεύνηση διαδικασιών express.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολλά από αυτά που θέτεις, συνάδελφε, είναι ζητήματα της Πολιτείας, τα περισσότερα, όμως, αφορούν - πράγματι - δικές μας ενέργειες και παραλείψεις. Μένουμε στην κατάθεση ... 30 φακέλων, που - αν είναι φωτοτυπίες - καταλήγουν στο καλάθι των αχρήστων. Πρόκειται για ακόμη ένα παράδειγμα περιβαλλοντικής ανευθυνότητας των Πανεπιστημίων και των Πανεπιστημιακών, που ενώ σκιζόμαστε για το περιβάλλον, ανεχόμαστε κάθε φορά που κρίνεται κάποιος να κόβεται ο μισός Αμαζόνιος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. H τήρηση της νομιμότητας κατά τη διαδικασία εξέλιξης μελών ΔΕΠ στο οικείο Τμήμα είναι υπόθεση του Προέδρου και των μελών της Γενικής Συνέλευσης. Δεν είναι αδιανότητη η περίπτωση που είτε πρόεδρος είτε μέλη της Εισηγητικής Επιτροπής κωλυσιεργούν πέρα από κάθε εύλογο όριο. Υπάρχει η δυνατότητα να παρακαμφθεί αυτή η, στην καλή περίπτωση, αβελτηρία από τη Γενική Συνέλευση.

    Επιπλέον, ζήτημα δημιουργεί η εφαρμογή του νέου νόμου που προβλέπει τη συμμετοχή εξωτερικών εκλεκτόρων κατά το 1/3. Πολλοί εκλέκτορες δεν προσέρχονται χωρίς καν να ενημερώσουν το οικείο Τμήμα κι επομένως δεν κινείται η διαδικασία αναπλήρωσής τους. Επιπλέον, το δαπανηρό αυτό μέτρο επιδεινώνει το γραφειοκρατικό χάος που επικρατεί στη διοίκηση των μεγάλων, ιδίως, ΑΕΙ. Καλός και επιβεβλημένος ο θεσμός των εξωτερικών, αλλά μπορεί να λειτουργήσει μόνο σε ΟΛΙΓΟΜΕΛΗ εκλεκτορικά σώματα. Στην περίπτωση αυτή, βέβαια, πολλοί θα χάσουν τη "θαλπωρή" του συναδελφικού τους περιβάλλοντος. Πιστεύω, πάντως, ότι αξίζει να το περιλάβουμε σε προτάσεις για μεταρρύθμιση του νομοθετικού πλαισίου.

    Γιάννης Στεφανίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.